நான் யார்....

வல்லிசிம்ஹன்

     மஹரிஷி ரமணர் கேட்ட கேள்வி அவரை மஹான் 

ஆக்கியது.

நம்மில்  பலர் இந்தக் கேள்வியில் சிக்கி 

ஏன், எதற்காக,எப்படி என்று இன்னும்  உழன்று கொண்டுதான் இருக்கிறோம்

சுலபத்தில் கிடைக்கக் கூடிய பதிலும் 

இல்லை.

ஏதோ ஒரு வினையின் பயனால் இங்கே வந்தோம்.

அது அது நடக்க வேண்டிய போது எதிர் கொள்கிறோம்.

சிரித்த்தாலும் நிலைப்பதில்லை.

அழுதாலும் ஓடுவதில்லை.

பெற்றெடுத்தவர்கள் கூடப் பிறந்தவர்கள்

மணம் புரிந்தவர் என்று அனைவரும் ஏதோ ஒரு இடத்தில்

எப்பொழுதும் நமக்கு நல்ல வழி காட்டுகிறார்கள்.

அவர்கள் வழியில் என் பின் வந்த தலைமுறையும்

என்னைவிடப் புரிந்து கொண்டே வாழ்கிறார்கள்.

நான் மட்டுமே குழம்பிக் கொண்டு  இருக்கிறேனோ?

எப்படி எல்லோரும் இவ்வளவு தெளிவாக

இருக்கிறார்கள்?

வாழ்வில் இது தான் வேண்டும் என்று

உரத்துடன் தானும் சென்று மற்றவர்களையும்

வழி நடத்துகிறார்கள்?

ஆற்றங்கரை, அரச மரம், அதனடியில் பிள்ளையார்

என்று சிலர் நிலைத்திருந்தால்

தாமிரபரணி அடித்துச் செல்லும் வெள்ளத்திலும்

இழுத்துச் செல்லப்படும் கட்டைகளும் பூக்களும்

பழங்களும் இலைகளும் உண்டு தானே.

அந்தக் கட்டைகள் கடல் புகுமுன் சில நேரம் கரையோரம்

காய்ந்து கிடைக்கலாம்.

என்றாவது ஒரு நாள் ஒரு பெரிய அலை அதை இழுத்துக் கொண்டு தான் போகப்

போகிறது.

இருக்கும் வரை மணத்துடன் இருக்கலாம்.

அக்டோபர் 31 1965 என்னை சாதாரண மகளிலிருந்து

உன்னத மனைவியாக மாற்ற சிங்கம் வந்தார்.

அன்று மாறிய என் வாழ்வு

56 வருடங்களாக அவர் பின்னே தொடர்கிறது.

8 வருடங்களுக்கு முன் அந்த சங்கிலி

விடுபட்டதோ என்று நினைத்தேன்.

இல்லை உன்னுடன் நான் எப்பொழுதும் உண்டு என்று பழைய பதிவுகளிலிருந்து

சிரிக்கிறார். நன்றி என் சிங்கமே.