தமிழ் நாட்டின் கண்குளிர் காட்சிகள்.+ பார்த்த சீரியல்

வல்லிசிம்ஹன்

மலைகளில் ஏற்பட்ட காயங்கள்

வீழ்த்தப்பட்ட மரங்களின் புண்

ஒரு நாள் ஆறும்.

மீண்டும் மரங்கள் துளிர்க்கும்.

மனித மனங்களும் காயத்தின் 

வடுக்களின் மேல் அன்பைத் தூவி

நல் நினைவுகளை வளர்க்கலாம்.  

 சி போ லின்  Chi  Po Lin. 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

அண்மையில் கண்டு முடித்த கொரியன் சீரியல் 

One thousand Good Nights.

ஒரு தந்தை, இரு மகள்கள். அதில் ஒரு பெண் அம்மாவால்

கைவிடப்பட்ட குழந்தை.

பல்வேறு காரணங்களுக்காக

அந்த அன்னை இந்தப் பெண்குழந்தையை

ரயில்வே ஸ்டேஷன் மாஸ்டரிடம் 

விட்டு விட்டுச் சென்று விடுகிறார்.

அங்கிருந்து கிளைவிடும் , மற்ற பல குழந்தைகளின்

மன வளர்ச்சி, அவர்கள் தங்கள் பெற்றோரை

உணர்வது,

பிறகு தங்கள் வாழ்வை ஆரோக்கியமாகத் தொடர்வது

என்று 20 எபிசோட்களாகத் தொடர்ந்து என்னைக் 

கட்டிப் போட்ட கதை.

ஒரு ரயில் நிலையத்தில் ஆரம்பிக்கும் கதையில் பல

பயணங்கள். பல இடங்கள். உணர்வுகள்.

நல்ல புரிதல்கள்.

யாரையும் சபிக்காமல், நோகவைக்காமல்

அலட்டாமல் ஓடும் நதி போன்ற அமைதியாக

ஓடி முடிந்தது.

எல்லாவற்றிற்கும் காரணம் அன்பும் மற்றவர் நோவைப்

புரிந்து பரிந்து செல்லும் மனங்கள். இத்தனைக்கும் காரணம்

ஒரு எளிய ஸ்டேஷன் மாஸ்டர்.

ஒரு ஆபாசம் இல்லை.கத்தல் இல்லை.

ஒரு நாள் முழுவதும்,

யாரிடமும் பேதங்கள் இருந்தாலும்

இரவு படுக்கப் போகும் முன் 

இரவு வணக்கம் சொல்லிச் செல்வது

பல மனங்களுக்கு ஆறுதல் கொடுக்கும்.

வெறுப்பை அப்படி அப்படியே விட்டு விட்டுப் 

புதுக்காலைகளை  ஆரம்பிக்கலாம்.

இது நான் கற்ற பாடம்.

இந்தப் பதிவில் அந்தத் தொடரின் காட்சிகளுக்குப்

பதில் நம் தமிழகத்தின் காட்சிகளைப் 

பொருத்தினேன்.