பழைய கதை 4

வல்லிசிம்ஹன்
எல்லோரும் நலமாக வாழ வேண்டும் 


மீள்பதிவு  4'2010 ஏப்ரில்
வணக்கம்.
கிட்டத்தட்ட எட்டு பேராவது விசாரிச்சுட்டாங்க. ஏன் எழுதலை கொஞ்ச நாளா அப்படீன்னு.
ரொம்பவே மகிழ்ச்சியாப் போய், தலை கனம் கூடிடுச்சு.

அதற்காக ஏகப்பட்ட எழுத்தாளர்கள் ஏமாந்துருவாங்களேன்னு
 தங்கவேலு வசனம் பேச முடியுமா.
நம்ம எழுத்தைப் பற்றி எல்லோருக்கும் தெரியும்.
என்னவெல்லாம் இந்த நாலு வருஷம் எழுதி இருக்கேன்னு
ஒரு சுய அலசலில் இந்தப் பத்து நாட்கள் ஓடி விட்டனப்பா.

ஆரம்பம் என்னவொ பூஜ்யம் பின்னூட்டத்தோடுதான்.
ஃபிப்ரவரி 2006 ல ஆரம்பித்த ஆங்கில வலைப்பூ ,
துளசி, மஞ்சுரார் அவர்கள் உதவியால் கலப்பைக்கு
 மாறி அறுவடை செய்துதான் வரேன்.
ஆகக் கூடி நான்கு வருஷம் ஓடிப்போச்சு.
ரெண்டு பத்திரிக்கையில் நம்ம பேரு வேற வந்துடுத்தா....
கேக்க வேண்டாம். ஒரே தொலைபேசி அழைப்பும்,
இங்க வரீங்களா, அந்தப் பத்திரிகைல எழுதறீங்களான்னு ஒரே கேள்வி மயம்.:)

உறவுகாரங்களை மட்டும் நம்ப வைக்க முடியவில்லை..:)
நீயா,கதையா என்று இரண்டு மூன்று பெரியவர்கள் கேட்டார்கள்.
ஆமா ஆமா என்று ஆதாரங்களோடு நிரூபிக்க வேண்டியதாப் போச்சு.
என் குழந்தைகள் மட்டும் பெரீயதாகத் தலை ஆட்டி ஆமோதித்தார்கள்.
 நீ அப்பவே ரீல் விடுவியேம்மா.
ஒரு சமாசாரத்தையாவது கண்,காது, மூக்கு வைக்காம சொல்லுவியா.
உதாரணத்துக்கு சாலையைக் கடந்து போய்,
 நடைப் பயிற்சி செய்ய வணங்கவில்லை
என்று ஒரு விஷயத்தைச் சொல்ல உன்னால்தான்,முடியும்.
 பல்லவனையும், பாங்க் ஆஃப் பரோடாவையும், பக்கத்துவீட்டில் மண் கொட்டிக் கிடப்பதால் வழுக்குகிறது என்று இத்தியாதி காரணம்,++
 நூறு பொய் சொல்ல முடியும்.
அத்தனையையும் கோர்வையாக விவரித்து,
 ''ஐய்யோ பாவம்டா அம்மா. பாவம் ,
பயிற்சி செய்ய முடியவில்லை, நாம் வேணுமானால் மாடியில் ஒரு பார்க் கட்டிக் கொடுத்துவிடலாம்'' என்று சொல்லும் அளவுக்கு வைத்துவிடுவாய் நீ!!

இப்படிப் பேசிப் பேசிப் பேசி நான் சொல்லும் எந்த விஷயத்தையும்
தலையிலிருந்து கால் வரை ஆராய்ச்சி செய்துதான் ஒப்புக் கொள்ளுவார்கள்.
ஒரே விஷயத்தைக் காலையில் ஒரு மகன் விசாரித்து வைத்துக் கொள்ளுவான்.
அதே விஷயத்தைப் பகலில் இன்னோரு மகன் ஏம்மா அப்படியா??? அப்டீனு கேட்டுப்பான்.
கடைசியா ராத்திரி பொண்ணு கேப்பாங்க. ஏதோ கேள்விப்பட்டேனே நிஜமா? என்று. எல்லோருக்கும் கையில் சிவப்பு பெரி,நீல பெரி எல்லாம் இருக்கு .உடனுக்குடன் உறுதி செய்து கொண்டு நம்மை மாட்டுவார்கள். சிலசமயம் என்னையும் மீறி உண்மையைச் சொல்லிவிடுவேன்:)

அதுக்காக இந்த வலைப்பூவை கப்சா பதிவுன்னு நினைக்கக் கூடாது நீங்க.:)
அப்பப்போ நல்ல விஷயங்களும் எழுதி இருக்கிறேன்.
இதய பூர்வமான நன்றி சொல்லி ,உங்களோட வாழ்த்துகளை எல்லாம் வாங்கிக் கொண்டு அடுத்த பதிவுக்குப் போகலாம்.:) நன்றிங்கோவ்!!