எல்லோரும்
இனிதாக வாழ வேண்டும்
தஞ்சாவூர்ப் பயணமும் வெள்ளமும்
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
அம்மா போட்மெயில் ஏறியதும் எனக்கு வேணும்கிற புத்திமதிகளைச் சொல்லி
வண்டியும் கிளம்பியது.
அப்போது அம்மாவோட அம்மாவுக்கு உடல் நலம் சரியில்லை. உதவிக்கு
அம்மா சென்றார்.
கும்பகோணம் தாண்டி ரயில் மெதுவாகச் செல்ல ஆரம்பித்ததாம்.
தஞ்சாவூர்,திருச்சி அரியலூர் என்று வந்ததும் வண்டி
தண்டவாளத்திலியே நின்று விட்டதாம். தண்டவாளமெல்லாம்
தண்ணீர்.
குடும்பத்தை விட்டுத் தனியாக மாட்டிக் கொண்டோமே.
இந்த இரவு சரியாகக் கழிய வேண்டுமே ,கையில் ,திருமணத்துக்குக்
கொண்டு வந்த நகைகள்,புடவைகள்.
இப்போது நினைத்தாலும் அம்மாவை நினைத்துக் கலக்கம் வருகிறது.
காட்டாற்று வேகத்தில் வண்டியே ஆடியது போல இருந்ததாம்.
அந்த வண்டியைச் செலுத்திய எஞ்சின் ட்ரைவருக்கு எல்லோரும்
மனமார நன்றி சொல்லுகிறபடி அவர் திருச்சி கொண்டுவந்து சேர்த்தாராம்.
மறு நாள் சென்னையை அடைய காலை பத்து மணிக்குப் போய்ச் சேர்ந்ததாம் வண்டி.
நாங்கள் அதற்குள் திண்டுக்கல் வந்துவிட்டோம். அப்பா ஆபீசில் மாமா கொடுத்த
தந்தி வந்திருந்தது.
அம்மா இரண்டு மூன்று நாட்கள் கழித்து வந்தார்.
இனிமேல் நீங்க எல்லாம் இல்லாமல் நான் வெளியே
போக மாட்டேன் என்று டிக்ளரேஷன்.
எனக்கெல்லாம் மிக சந்தோஷம். இரண்டாவது மாமாவுக்குப் பெண் வேறு பார்த்துவிட்டு வந்திருக்கிறார்.
எல்லாம் நல்ல படியானால் சித்திரையில் திருமணம் என்று சொன்னதும்
பாட்டியிலிருந்து எல்லோருக்கும் மன நிறைவு.
இந்த சமயத்தில் தான் பாலும் பழமும், படித்தால் மட்டும் போதுமா, பாசமலர்,
கல்யாணியின் கணவன் ,படங்கள் பார்த்தோம். தியேட்டர் சோலைஹால் என்று நினைக்கிறேன்.
பதினோராம் வகுப்பும் வந்தாchchu.. அப்பாவுக்கு பசார் அலுவலகத்துக்கு மாற்றல். தனி ஆபீஸ், ஆபீஸோட ,சேர்ந்த அலுவலகம். பக்கத்திலியே சக்தி தியேட்டர்.....திண்டுக்கல் கோடை ரோடில் இந்த அலுவலகம் இருந்தது. மீண்டும் பார்க்கலாம்..
தஞ்சாவூர்ப் பயணமும் வெள்ளமும்
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
அம்மா போட்மெயில் ஏறியதும் எனக்கு வேணும்கிற புத்திமதிகளைச் சொல்லி
வண்டியும் கிளம்பியது.
அப்போது அம்மாவோட அம்மாவுக்கு உடல் நலம் சரியில்லை. உதவிக்கு
அம்மா சென்றார்.
கும்பகோணம் தாண்டி ரயில் மெதுவாகச் செல்ல ஆரம்பித்ததாம்.
தஞ்சாவூர்,திருச்சி அரியலூர் என்று வந்ததும் வண்டி
தண்டவாளத்திலியே நின்று விட்டதாம். தண்டவாளமெல்லாம்
தண்ணீர்.
குடும்பத்தை விட்டுத் தனியாக மாட்டிக் கொண்டோமே.
இந்த இரவு சரியாகக் கழிய வேண்டுமே ,கையில் ,திருமணத்துக்குக்
கொண்டு வந்த நகைகள்,புடவைகள்.
இப்போது நினைத்தாலும் அம்மாவை நினைத்துக் கலக்கம் வருகிறது.
காட்டாற்று வேகத்தில் வண்டியே ஆடியது போல இருந்ததாம்.
அந்த வண்டியைச் செலுத்திய எஞ்சின் ட்ரைவருக்கு எல்லோரும்
மனமார நன்றி சொல்லுகிறபடி அவர் திருச்சி கொண்டுவந்து சேர்த்தாராம்.
மறு நாள் சென்னையை அடைய காலை பத்து மணிக்குப் போய்ச் சேர்ந்ததாம் வண்டி.
நாங்கள் அதற்குள் திண்டுக்கல் வந்துவிட்டோம். அப்பா ஆபீசில் மாமா கொடுத்த
தந்தி வந்திருந்தது.
அம்மா இரண்டு மூன்று நாட்கள் கழித்து வந்தார்.
இனிமேல் நீங்க எல்லாம் இல்லாமல் நான் வெளியே
போக மாட்டேன் என்று டிக்ளரேஷன்.
எனக்கெல்லாம் மிக சந்தோஷம். இரண்டாவது மாமாவுக்குப் பெண் வேறு பார்த்துவிட்டு வந்திருக்கிறார்.
எல்லாம் நல்ல படியானால் சித்திரையில் திருமணம் என்று சொன்னதும்
பாட்டியிலிருந்து எல்லோருக்கும் மன நிறைவு.
இந்த சமயத்தில் தான் பாலும் பழமும், படித்தால் மட்டும் போதுமா, பாசமலர்,
கல்யாணியின் கணவன் ,படங்கள் பார்த்தோம். தியேட்டர் சோலைஹால் என்று நினைக்கிறேன்.
பதினோராம் வகுப்பும் வந்தாchchu.. அப்பாவுக்கு பசார் அலுவலகத்துக்கு மாற்றல். தனி ஆபீஸ், ஆபீஸோட ,சேர்ந்த அலுவலகம். பக்கத்திலியே சக்தி தியேட்டர்.....திண்டுக்கல் கோடை ரோடில் இந்த அலுவலகம் இருந்தது. மீண்டும் பார்க்கலாம்..