யுஎஸ் ஏ பயணம் 3,,,,பகுதி 1

வீட்டுக்குப் பின்னால் இருக்கும்(எனக்கு) வினோதமான மரம்.

பக்கத்தில் இருக்கும் பூங்கா.

வீட்டுத் தோட்டத்தில் பூத்த ரோஜா

இரண்டு மைல் தொலைவில் இருக்கும் நர்சரி.

விதவிதமான (தோட்டத்தில் வைக்கும்) பொம்மைகள்

அங்கே பூத்திருந்த அழகிய மலர்கள்.

இது இவர்கள் பாட்டியோ(patio) என்று அழைக்கும் டெக். சாயந்திர வேளைகளில் அமைதியாக உணவு அருந்த உபயோகிக்கிறோம்..

2006 நவம்பரில் அனுபவித்த குளிர் மறந்து போய்விடும் அள்வுக்கு இப்போது வசந்த காலம் செழிப்பாக இருக்கிறது. எங்கும் பூக்கள் அவவப்போது மிரட்டும் மழை.

மற்றபடி நம் கிராமங்களுக்கும் இந்த நேப்பர்வில்லுக்கும் நிறைய வித்தியாசம் இல்லை. அங்க வண்டியும் மாடும். இங்க வீட்டுக்கு இரண்டு கார்கள்.

கிட்டத்தட்ட ஏழெட்டு தமிழ்க்குடும்பங்கள். இந்தியர்கள். இங்கேயெ பிறந்து வளர்ந்து இந்தக் கலாசாரத்தை உடம்பில் உறிஞ்சிக்கொண்ட பெண் ஆண் குழந்தைகள்.

அவரவர் மதத்துக்கு ஏற்ற வேத வகுப்புகள். பரத நாட்டியம்,பாட்டு,பியானோ வகுப்புகள். கராத்தே ,டாய்சி மற்றும் கிரிக்கெட் குழுக்கள். சைக்கிளில் 'கடலை' போடும் டீனேஜ் பசங்க. அவர்களைத்தாண்டும்போது மட்டும் கிளுகிளுக்கும் பெண்கள்.;)

தொலைக்காட்சியில் வரும் கொஞ்சம் வயதுக்கு மீறின குழந்தைகளுக்கான் நிகழ்ச்சி. நல்லவேளையாக பேரன் இன்னும் ஸ்பன்ஞ் பாப் பார்க்கிறான்.

அதுவும் பின்க் பான்தரும் போதும் அவனுக்கு.

தாத்தாவோடு விஞ்ஞான சானலையும் பார்க்கிறான்.

போதாக்குறைக்கு ஒலிம்பிக்ஸ் வந்துவிட்டது.

அதனால் மிச்சமிருக்கும் ஒரு வாரம் ஓடிவிடும்.அப்புறம்

இருக்கவே இருக்கு பள்ளிப்பாடங்களும் ப்ராஜெக்டுகளும்:)

சின்னவனுக்குப் பல்லும் நகமும் நல்ல சுறுசுறுப்பு.

யாரையாவது படம் பார்க்கும் அராய்ச்சியில் இருக்கிறான். நேத்துதான் நகம் வெட்டினேன்,இன்னிக்கு இப்படிப் பிறாண்டறானேன்னு யோசிக்கிறாள். பெண்.

வச்ச பேரோட மகிமை.

லூட்டிக்குக் குறைவே இல்லை.

அவன் மாடிக்குப் போகாமல் இருக்கப் போட்டிருக்கும் தடுப்புகளை யாராவது தெரியாமல் திறந்தால் போச்சு.

எங்கேயிருந்துதான் வருவானோ ஒரு செகண்டுக்குள்ளுக்குள் படியேறிவிட்டு'பாட்டினு கத்தல் வேற. ஏன்னால் ஏறத்தெரிந்தவனுக்கு, இறங்கத் தெரியாது:)

எப்படியோ நமக்கு நல்ல எக்சர்சைஸ்:)

அவனுக்கு என்று பாம்பே சகோதரிகளோட தாலாட்டுப் பாட்டு வாங்கி வைத்திருக்கிறது.

தூக்கம் வரும்போது 'தானே 'அற்புதமே உந்தன் அழகான கொண்டைக்கு அரும்பு முடிந்ததார்ரூஊஊஊ'

என்று மழலையில் பாடிக்கொள்ளுவான்.

நாம் மிச்சப் பாட்டைப் போட்டால் தூக்கம்தான்.

மீண்டும் இந்தக் குட்டிச் சூறாவளி எழுந்திருப்பதற்குள்

நாமும் ஒரு தூக்கம் போடவேண்டும்:)

பெண் தன் மூத்த பையனை எதற்காவது கடிந்து கொண்டால் இதுவும் ''ம்ம்'........அண்ணா!!!

என்று மிரட்டுகிறது.:)

மற்றபடி அதே ரொடீன். தினம் தரை கார்ப்பெட் சுத்தம்,

மாடியில் துணிதுவைக்கும் மெஷின். ரெண்டு குடித்தனம் மாதிரி வேலை நடக்கிறது.

நேரம் தான் போதவில்லை.

நடுவே இணையத்துக்கு வரலாம் என்றால், பெரிய பேரன் தன் டி.எஸ் (D.S)ஐ எடுத்துக்கொண்டு வந்து எதையொ நெட்டில் தரவிறக்கம் செய்து கொள்வான்.

நடுநடுவே தனக்குத்தானே ஒரே சிரிப்பு.

என்னடா னு கேட்டு முடியாது. 'ஜோக் பாட்டி'ன்னு பதில் வரும்.

அதாவது ஒரு 500மீட்டர் தொலைவுக்குள் இருக்கும் அவன் தோழர்களோடு

சாட்டிங் என்று நினைக்கிறேன்.

சரி ''டிரேக் அண்ட் ஜாஷ்' பார்க்கிறதுக்கு இது பரவாயில்லைனு விட்டு விடுவேன்.

ஒரு நாள் சாயந்திரம் எல்லாக் குழந்தைகளும் ஆட்டம் போட்டுக் கொண்டிருந்த போது திடீரென இரண்டு ஆம்புலன்ஸ் வரும் சத்தம் ,சைரன் கேட்டது.

நல்லவேளையாக ஒரே ஒரு ஜன்னல் திறந்துவைத்ததால் இந்த சத்தமாவது உள்ளே வந்தது.

இல்லாவிட்டால் ஒன்றும் காதில் விழாது.

அவசரமாக வெளியில் படபடப்போடு வந்தோம். இரண்டு வீடு தள்ளி, பாக்யார்டில் ஒரே கூட்டம். அங்கே ட்ராம்போலின் இருப்பதால் குழந்தைகள் நிறைய அங்கே போய்  விளையாடும்.

யாருக்கு அடி பட்டதோ தெரியவில்லையே என்று ,விஷ்ணுவை முதலில் தேடினேன். அவனும் அங்கெ நிற்பதைப் பார்த்து என்ன விஷயம் என்று சைகையில் கேட்டால், ஓடி வந்துவிட்டான்.

பில்லி  காட் ஹர்ட் பாட்டி.

ஹிஸ் லெக் இஸ் ப்ரோகன்''

என்ன விஷயம் என்று விசாரித்தால் ஏகப்பட்ட குழந்தைகள் அந்த ட்ராம்போலின் மேல ஏறிக் குதித்ததில் இந்த ப்ரையன் வழுக்கி,

கால்மடங்கி விழுந்திருக்கிறான். பாவம் தொடையிலிருக்கும் எலும்பு முறிந்துவிட்டது.

இத்தனைக்கும் அவன் பெற்றோர்கள் வீட்டில் தான் இருந்தார்கள்.

இருவரும் வேலைக்குப் போகிறவர்கள்.

அன்று அந்தப் பையனோட நல்ல நேரம்,அவர்களும் 911க்கு போன் செய்ய ,பாராமெடிக்ஸும் உடனே வர அவனைப் பக்கத்தில இருக்கும் ''ரஷ் காப்லி'' மருத்துவமனைக்கு அழைத்துச் சென்று அவசர அறுவை சிகிச்சை செய்தார்கள்.

அவன் கால் சரியாகி நடக்க நான்கு மாசம் ஆகுமாம்.

நானும் அதுக்கு ரொம்பப் பிடித்த இட்டிலியும் சாம்பாரும் செய்து கொண்டு ,அவர்கள் வீட்டுக்குப் போய்ப் பார்த்தேன்.

அதுமாட்டுக்கு சக்கர நாற்காலியில் உட்கார்ந்து கொண்டு 'வீ'' கேம் விளையாடிக்கொண்டிருந்தது.

அந்தப் பையனோட அம்மா அப்பா முகம் தான் பார்க்க சகிக்கவில்லை.

இங்கே இருக்கும் அவனொத்த வயசுப் பிள்ளைகள் எல்லோரும்

ஒவ்வொரு நாளும் ஒருத்தர் என்று போய் அவனோடு உட்கார்ந்து விளையாடுகிறார்கள். ஒருமணி நேரம் கணக்கு.

பள்ளியிலும் அவனுக்காக சிறப்பு டியூட்டர் ஏற்பாடு செய்துவிட்டார்கள். நல்ல குழந்தை.

சீக்கிரம் எழுந்து நிற்க வேண்டும்.

பில்லி  விழுந்த நாளிலிருந்து ஒரு அம்மா அப்பாகூட அந்த ட்ராம்போலின் பக்கம் தன் குழந்தைகளை அனுப்பவில்லை.

ஒருகால் கொஞ்சம் பயம் தெளிந்த பிறகு அது நடக்குமோ என்னவோ.:(

யாராவது பெரியவர்கள் கூட இருந்து கவனித்துக் கொண்டால் ஒழிய

இந்த மாதிரி விளையாட்டுகளை அனுமதிக்கக் கூடாது என்றே நினைக்கிறேன்.