கீசுகீசு என்று ஆனைச்சாத்தன் அழைக்கிறது

திருக்கோஷ்டியூர் ஸ்ரீஆண்டாள்

கீழ்வானம் வெள்ளென்று

நன்றி   திரு நடராஜன்

நவமி நிலா

வாயிலில்  தாமரை

கோகுலம்                         

 மார்கழியின் 7  ஆம்நாளின் சித்திரம் வரைகிறாள் கோதை.

அவள் கண் முன்  ஆய்ப்பாடி விரிகிறது. அங்கே காலை 4 மணி . சூரியனின்
கிரணம்  பூமியைத்தொடுவதற்கு முன்  வெண்ணெய்  திரண்டுவிடவேண்டும்.

பெண்கள் தயிர்ப்பானைகளின் முன் உட்கார்ந்து  கடைய ஆரம்பிக்கிறார்கள்.
அதென்ன இப்ப வரும் ஆவின் தயிரா....கத்தியால் வெட்ட வேண்டிய அளவு
கெட்டியான தயிர்.
அதைத்தான் கைபேர்த்து என்று சொல்கிறாள் ஆண்டாள். அந்தத் தயிரைச்
சாப்பிட்டவர்களுக்குத் தான் அதைக் கடையும் பலமும் கிடைக்கும்.
ஆனைச்சாத்தான் பறைவைகள்  அன்றைக்கு இரை தேடவேண்டிய இடங்களைப்
பற்றி ஒன்றுக்கொன்று விவாதிக்கின்றனவாம். அந்தச் சத்தாம். ஆய்ச்சியரின் கழுத்து
ஆபரணங்களும் கைவளைகளும் கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா என்று சத்தம் போட்டுக்
 கொண்டு மேலும் கீழும் ஓடுகின்றனவாம்.

வெண்ணெய் கடையும் வேகத்தில் ஆய்ச்சியரின் தலைக் கற்றைகள் சற்றே அவிழ்ந்து அவற்றில்
உள்ள பூக்கள் உதிர்ந்து வாசம் பரப்புகின்றனவாம்
அந்தத் தயிரரவம் உனக்குக் கேட்கவில்லையா பெண்ணே.
நாயகப் பெண்பிள்ளாய்,நம்  நாராயண மூர்த்தி,கேசவன்,மாதவன்,கண்ணன்
என்று நாங்கள்  பாடுவது கூட உன்காதில் விழவில்லையா.அதைக் கேட்டும்
இப்படித்தூங்குகிறாயே,
அன்புடன் வந்து வாயில் கதவைத் திற என்று எழுப்புகிறாள் கோதை

இதோ பாடல்

கீசு கீசென்றெங்கும் ஆனைச்சாத்தன் கலந்து
பேசின பேச்சரவம் கேட்டிலையோ பேய்ப்பெண்ணே!
காசும் பிறப்பும் கலாகலப்பக் கைபேர்த்து
வாசநறுங்குழல்  ஆய்ச்சியர் மத்தினால்
ஓசைப் படுத்த தயிரரவம் கேட்டிலையோ
நாயகப் பெண்பிள்ளாய் நாரயணன் மூர்த்தி
கேசவனைப் பாடவும் நீ கேட்டே  கிடத்தியோ.
தேசமுடையையாய்  திறவேலோ ரெம்பாவாய்....

ஆண்டாள் திருவடிகளே சரணம்.







 எல்லோரும் இனிதாக வாழ வேண்டும்