இன்னுமொரு மார்கழி.இன்னுமொரு வருடம்.
இன்னுமொரு பதிவு.
இன்னுமொரு சுனாமி நாள்.
இன்னும் இந்தக் கடலைப் பார்க்கும்போது வருத்தமாக இருக்கிறது.
உன்னைச் சொல்லி என்ன பயன். எய்தவன் யாரோ.
நீ வலியால் தூண்டப்படே கரையைத் தாண்டினாய் கடலே.
எத்தனை அழியாத நினைவுகளைக் கொடுத்து இருக்கிறாய். எத்தனை ஆனந்தமான சாயங்காலப் பொழுதுகளை நாங்கள் உன் மணலில் கழித்திருக்கிறோம்.
மகிழ்ச்சியை மட்டுமே கொடுக்கத்தெரிந்த உன்னைக் கரை மேல் ஏவிவிட்டது யார்.
இத்தனை கேள்விகள் என்னுள் எழுந்தன நேற்று மெரினாவில் நடந்த போது.
டிசம்பர் மாதக் காற்று இதமாக இருந்தது.
கடல் ஆர்ப்பரித்துக் கொண்டுதான் இருந்தது.
ஆனால் பயமாக இல்லை.
வங்கக் கடல் எனக்குத் தெரிந்த சிலரையும் உள்ளே வாங்கிக் கொண்டு இருக்கிறது.
அவர்களை நினைப்பதற்காக, மானசீகமாக அவர்களிடம் பேச நான் கடலின் கரைக்கு வருவேன்.
இதெல்லாம் பழைய கதை,இனிப் புது ஆண்டு வரப்போகிறது. புது நினைவுகளையும் ,புதுக் குழந்தைகளையும்,புதுப் பதிவுகளையும்,திண்ணிய எண்ணம் கொண்ட மனிதர்களையும் அடையாளம் காட்டப் போகிறது.
நல்லதே நடக்கட்டும்.
அனைவருக்கும் இனிய புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துகள்.
ஹாப்பி நியூ யியர் 2009.
