புரிந்த மனிதரும் புரியாத மொழியும்

இந்த ஊருக்கு வருவது ஒரு அலுப்பில்லாத நிகழ்வு.

பொட்டியைத்திற.

அங்கே போ, இங்கே போ விவகாரம் கிடையாது.

இறங்கினதும், பாகேஜ் கலெக்ஷன்,

வெளீயில் நடக்க வேண்டியதுதான்,

படிகள்

இறங்கினால் நாம் போக வேண்டிய ஊருக்கான வண்டி.

நம்ம ஊரிலிருந்து இந்த ஊர் வித்தியாசப்படுவது சத்தமில்லாமல் இருப்பது .

அதென்ன ,ஒரு குரலே எழும்பாமல் ஒரு மொழி பேசுவாங்களோ.~

அதுவும் முன்ன இருந்த இடத்தில மக்கள் அவ்வளவு மோசம் இல்லை

ஒரு ஹை, சொன்னா பக்கத்துவீட்டுக்காவது கேட்கும்.

இங்கே குழந்தைகூட அம்மாவைப் பார்த்துவிட்டு,அப்ரூவல்

வாங்கிண்டு தான் அழுகிறது

ஏகத்துக்குச் செழுமை.

விதவிதமான பூக்கள்.பாலுக்கும் அதன் கூடவே வரும் தயிர்,வெண்ணை

ஒன்றுத்துக்கும் குறைவில்லை.

முன்னரே சொல்லியபடி லாண்ட் ஆஃப் பிளெண்டி.

அதற்காக எல்லோரும் உடல் பெருத்து ,கனத்துக் காணப்படவில்லை.

அழகாக அளவோடுதான் இருக்கிறார்கள்.நல்ல ஆரோக்கியம். தொண்ணூறு

வயதுக் கிழவர்,கிழவிகளும் வாக்கிங் ஸ்டிக் உதவி இல்லாமல்

நிதானமாக நடக்கிறார்கள். வாழ்க்கைக்குத் தேவையான உற்சாகம்.சுதந்திரம்

எல்லாம்...சற்று மேலோட்டாமாக இருந்தாலும் , உணர முடிகிறது.

போக்குவரத்துக்குப் பயன்படும் டிராமில் ஏறினால்

வயதானவர்களுக்கும் ,குழந்தைகளுக்கும்,வளர்ப்புச் செல்லங்களுக்கும் முதலிடம்.

மீண்டும் பார்க்கலாம்.