மனம் ஒரு குரங்கு

வல்லிசிம்ஹன்

எல்லோரும் வளமாக இருக்க வேண்டும் .
1960 களில்

எங்கள்  நண்பரில்  ஒருவர்  காவிரிக்  கரையோர
கிராமம்  ஒன்றில் வளமாக வாழ்ந்து வந்தார் .

இப்பொழுதும்  நன்றாகத் தான் இருக்கிறார்  85 வயதில் .
மகாதேவன்  என்று பெயர் வைத்துக் கொள்ளலாமா.
மனைவி  அகிலம்.
விடுமுறை நாட்கள் கிடைக்கும் போது ,புதுக்கோட்டையிலிருந்து
  40 மைல்கள் தள்ளி இருந்த அந்தக் கிராமத்துக்குப்
போய் வருவோம்.
 வீடு விசாலமாகக் கட்டி இருந்தார். மொசைக் இழைத்த அறைகள்.
கூடம்.... அதன் நடுவே ஊஞ்சல்.
அதை விட்டு இறங்கினால் முற்றம். அதில் குடி நீருக்கான குழாயும்  மிகப் பெரிய தொட்டியும்.

அதனருகி ல்  போடப் பெற்ற சிமெண்ட் இருக்கைகள்.
சுற்றிலும் பசுமை..காவிரி வறத நாட்கள் அவை.
முற்றத்தின் மேல் வளைந்து நிழல் கொடுக்கும்
மரங்கள்.

பின் கதவைத் திறந்து வெளியே சுற்றிலும் போடப் பட்ட நடைபாதை. அதற்கப்புறம் எல்லாவிதமான பழ மரங்கள்.
படர் கொடிகள், புடலங்காய் ,அவரைக்காய் கொடிகள்.

மணம் சேர்க்கும்  மலர்களின் கொடிகளும் செடிகளும் .
 அவருக்கு  வாய்த்திருந்த மனைவியும் பாரம்பரிய உடை உடுத்தி,   மிக்க கம்பீரமாக  இருப்பார்.

மாமியார்,மாமனார், மைத்துனர்கள்  என்று பெரிய குடும்பம்.

நல்ல படிப்பாளர்கள்.
எல்லாருடைய குழந்தைகளும் அங்கிருந்த  சிறு  பள்ளியில் படித்து வந்தன.
மொத்தம் பத்து  குழந்தைகளாவது இருக்கும்.

மிக  சந்தோஷமான  குடும்பத்தில்
ஒரு மூன்று வருடங்கள்  போல்  ஒரு சலனம் .

ஒரு வேண்டாத நட்பு, அதன் மூலம் ஒரு குழந்தை
பெரியவருக்கு  இருப்பது,  குடும்பத்துக்கு
வழக்கமாக  எண்ணெய் கொடுத்துவரும்
நல்ல கண்ணு   சொல்லித் தெரிய வந்தது.
அதுவும்  வீட்டுப் பெரியவரிடம்  அந்த வேண்டாத செய்தியைச் சொல்லி விட்டுப்  போய்விட்டார்.

மகனின்  செய்கையில்  மனம் சிதைந்தாலும் நிதானம் இழக்காத
பெரியவர் , மகாதேவனையும் ,அகிலாவையும் அழைத்து, அறுவடை முடிந்த அடுத்த அமாவாசைக்கு
ராமேஸ்வரம் சென்று   சமுத்திர ஸ்நானம்,
தானம், ராமநாத சுவாமி தரிசனம்  செய்து வருமாறு
சொன்னார்.

அப்பாவின் திடீர்க்கட்டளைக்கு  மகன் மறு  வார்த்தை பேசவில்லை.

அகிலத்துக்கு இந்தப் பயணத்தில்  விருப்பமில்லை.
மனம் ஒட்டவில்லை.
தன்னை மறுத்து இன்னொருவளிடம்  சந்தோஷமாக இருப்பதென்றால் தனக்கு அந்த வீட்டில் என்ன மதிப்பு, வாழ்வதில்தான் என்ன
பயன் என்று குமுறினாள்  என்னிடம் .
எனக்கும் இவருக்கும்  மிகுந்த  சங்கடம்.
நண்பர் வயதில் மூத்தவர் என்பதாலும்  அறிவுரை எல்லாம் சொல்லத்  தயக்கம்.
மேலும்  அவர்  ஒரு டிவிஎஸ் கஸ்டமர். அவர் வீட்டு வண்டிகள்
புதுக்கோட்டைக்கு ஆறு மாதங்களுக்கு ஒரு முறை    ஒழுங்கு  படுத்துவதற்காக  வரும்.

புதுக்கோட்டையில்  வந்து  ராமேஸ்வரம்  செல்ல வந்திருந்தார்கள்.
இரவு தங்கி மறு  நாள் செல்வதாக ஏற்பாடு.

தன்  குழந்தைகள்  நான்கும்  பெரியவர்களை சங்கடப் படுத்தாமல் இருக்க வேண்டுமே என்ற கவலை.

விருப்பம் இல்லாத தாம்பத்யமாகப் போய்விட்டதே என்ற வருத்தம்.
தாம்பத்யத்தில் தன்னிடம் என்ன குறை கண்டு
அந்தப் பெண்ணை நாடினார்  என்ற கோபம் எல்லாம் அவரை வாட்டின.
 எனக்கு  அனுபவம் போதாது என்பதோடு  இப்படி எல்லாம் கூட  நடக்குமா என்ற பிரமிப்பு.
அடுத்த நாள்  காலையில் வண்டியை எங்கள் வீட்டில் விட்டு விட்டு ராமேஸ்வரத்துக்கு வண்டி ஏறினார்கள்.

மீண்டும் பார்ப்போம்.