திருமணம் இன்னொரு உறவானது.5

வல்லிசிம்ஹன்
எல்லோரும் இன்பமாக வாழ வேண்டும் .

மன முறிவு  வளர்ந்தது. உஷாவுக்கு ஒரே ஒரு மகிழ்ச்சி விழா நல்ல விதமாக நடந்தது தான்.

சென்னையிலிருந்து திரும்பி வந்ததிலிருந்து  மஹேஷிடம் ஒரு வார்த்தை பெயரவில்லை.
உஷாவும் எவ்வளவோ முயற்சித்தாள் .

சரி. போதும் இதைத்தவிர வேறு பேசவில்லை மகேஷ்.
போதாதா குறைக்கு அவன் வீடு திரும்பும் நேரம்
சந்தர் விழாவில் எடுத்த புகைப்படங்களைக் கொண்டு வந்திருந்தான்.
குழந்தைகளோடு அவைகளை ரசித்துக் கொண்டிருந்த உஷாவை அதிர்ச்சி செய்தது வாசல் கதவின் சத்தம்.

என்ன எது என்று பார்ப்பதற்குள் மாடிக்கு விரைந்து விட்டான் மகேஷ்.

சந்தர் முகம் சுருங்கி விட்டது. என்ன உஷா ,அவருக்கு வெளியே போக வேண்டுமா. அவசரமாக மேலே
சென்றார்.
நீயும் தயாராகு.
நான் நாளை வந்து இவைகளை எடுத்துக் கொள்கிறேன்.
என்றபடி குழந்தைகளிடம் விடை பெற்று வெளியேறினான்.
உஷா  தன்னுள் படர்ந்த சினத்தை  அடக்கியபடி, குழந்தைகளை உட்கார வைத்துப் பாடங்களைபி படிக்க வைத்தால்.
நிலைமையின் கசப்பு  அவளை ஆட்கொண்டது.

சிறிது நேரம் ஆகியும் கீழே வராத  மகேஷைப் பொருட்படுத்தாமல்  குழந்தைகளுக்கு
உணவு அளித்து விட்டுத் தானும் உண்டாள் .

தூக்கம் வர மருத்துக் கண்ணில் நீர் திரண்டது.
இது என்ன கொடுமை. இப்படி சந்தேகப் படும்படி என்னதான்  நடந்துவிட்டது. இத்தனை பலவீன மனம் கொண்ட மனிதனையா நான் மணந்தேன்.

இனி வாழ்வு எப்படிச் செல்லும். குழந்தைகள் கதி
என்ன.
யாரிடம் பேசுவது என்று எண்ணியபடியே உறங்கி விட்டாள்

அடுத்த நாள் காலை உணவு கூட உண்ணாமல் சென்று விட்டான் மகேஷ். பையனும் பெண்ணும் அப்பா அப்பா என்றபடி சுற்றி வந்தன.

மனத்தைத் திடப்படுத்திக் கொண்டு தன அக்காவுக்கு ஒரு
trunkcall  செய்தாள்  உஷா.

அக்காவிடம் விளக்குவதற்கும் அழுகைதான் வந்தது.
 அவளை வரச்  சொல்லி வேண்டிக்கொண்டாள் .

வார இறுதியில் வந்த அக்கா விலாசினி
மகேஷிடம் பேச, மரியாதை இல்லாத வார்த்தைகள் வெளிப்பட்டன மகேஷிடம் இருந்து .
இந்தக் குற்றச்சாட்டுக்கு என்ன ஆதாரம் என்றால்  மகளிர் மன்றமே சிரிக்கிறதே இந்த விஷயத்தைப் பேசி என்று அதிர்ச்சி கொடுத்தான் .

சற்றுக்கூட உண்மை இல்லாத வார்த்தைகளைக் கேட்ட
உஷா   பொறுக்க முடியாமல்  ,உங்களிடமிருந்து இந்த  கொடுமையை எதிர்பார்க்கவில்லை.
நாங்கள் நல்ல நண்பர்கள்.
அவரின் மனைவி யும் கூடவேதானே இருப்பாள்.
உங்களுக்குத் பொறாமையில் புத்தி பேதலித்துவிட்டது.

இனி மேற்கொண்டு என்ன செய்வது. என்னால் குழந்தைகளை இந்தக்
கீழ்த்தரமான நிலையில் வளர்க்க முடியாது என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள்.
இதோ சென்னைக்கு உங்களுக்கு டிக்கட் பதிவு செய்தாச்சு. நீ உங்க அக்காவுடனே கிளம்பலாம்.
மற்றது என் வக்கீல் மூலம் நாம் முடிவு செய்யலாம். நீ எங்கள் வீட்டுக்குப்
போக வேண்டிய அவசியம் இல்லை.
உன் பெற்றோரிடமே செல்லலாம். என் அம்மாவும் சரி என்று சொல்லி ஆகிவிட்டது
என்றான்.
விலாசினியும்,உஷாவும் அப்படியே உறைந்து போனார்கள்.
ஏட்ஹோ துக்கம் நடந்த வீடு போல அங்கே தெளிவில்லாத சுமை சூழ்ந்தது.
திடீரென்று சுதாரித்துக் கொண்ட உஷா,

அவ்ர் மீண்டும் வந்து வெளியே போ என்று சொல்லும்வரை
 நான் இருக்கப் போவதில்லை என்றபடி
என்றபடி, பெட்டிகளை தயார் செய்தாள்.
 பயணத்துக்கு வேண்டிய  உணவை மட்டும் தயார் செய்து
கொண்டு  கனத்த இதயத்தோடு வீட்டைப் பூட்டிக் குழந்தைகள்
 கைகளைப் பிடித்தபடி இறங்கினாள்.
தோட்டக்காரரிடம், ஊரில் ஏதோ அசம்பாவிதம் நடந்துவிட்டதாகவும்
ஐய்யாவிடம் சாவியைக் கொடுத்துவிடும்படியும்
சொல்லி,
 ஒரு டாக்சியும் அழைத்து வரச் சொன்னாள்.
அவன் மௌனமாக் அவள் சொன்னதைச் செய்ய
மேட்டுப் ப்பாளையம் வந்து நீலகிரி விரைவு வண்டியில் ஏறினர்.
விலாசினி குழந்தைகளுக்கு விளையாட்டுக் காட்டியபடி
உஷாவைக் கவலையோடு பார்த்தாள்.
 வெறித்த பார்வையோடு இருந்த உஷா
சென்னையிலும் பெற்றோரிடம் உடைந்து அழவில்லை.
 அடுத்து வந்த மாதங்களில் ,தந்தை தாயுடன் பெங்களூருக்கு இடம் மாறினாள்.
அங்கிருந்த பள்ளியில் சம்ஸ்க்ருதம் ,ஆங்கிலம் இரண்டும் சொல்லிக்
கொடுக்கும் வேலை கிடைத்தது..

விவாகரத்து,  கிடைத்து அவளுக்கு கொடுக்கப்பட்ட பணத்தை திருப்பி அனுப்பி
விட்டாள்.

இரண்டு வருடங்கள் கழித்து மகேஷ் மறுமணம் செய்த செய்தி கிடைத்துத் தனக்குள்
சிரித்துக் கொண்டாள். இன்னோரு உறவு அவருக்குத் தான் வேண்டியிருந்தது.
தனக்கில்லை என்று நினைத்தபடி தனியே வாழக் கற்றுக் கொண்டாள்.
 மனமும் அலைபாயவில்லை.
குழந்தைகளும் நன்று முன்னேறினார்கள்.
நல்ல வேலை,அவர்களுக்குப் பிடித்த திருமணம் என்று பார்த்துப்
பார்த்து செய்தாள்.

 நிம்மதியுடன் இந்த எழுபத்தைந்து வயதில் மகிழ்ச்சியாகவே இருக்கிறார்.
வாழ்வில் நடக்கும் விபரீதங்களுக்கு நல்ல முடிவு சிலசமயமே கிடைக்கிறது.
உஷாவைப் பொருத்தவரையில் குறை இல்லை.

மங்களம். வாழ்க வளமுடன்.



.