எங்கள் ப்ளாகிற்கான பதிவு Engal Blog

எல்லோரும் இனிதாக வாழ வேண்டும்
// உங்களிடம் சில வார்த்தைகள் – கேட்டால் கேளுங்கள் – கேட்கமாட்டோம்னு சந்தேகம் இருக்குல்ல. அப்புறம் எதுக்கு அட்வைஸ்?//
எங்கள் ப்ளாக் அழைப்புக்கு நன்றி ஸ்ரீராம்.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
முதல் அட்வைஸ் எனக்குத்தான். ஏதாவது எழுதினால் சேமிக்கணும்.
இரண்டாவது யார் என்ன சொல்கிறார்கள் என்பதை
நன்றாக உள் வாங்கிக்கணும்.
இரண்டும் செய்யலைன்னால் கணினி பொறுப்பேற்காது.

என் பேச்சை நானே கேட்காமல் இருந்தால் இன்னோருத்தருக்கு புத்தி சொல்லத் தகுதி இருக்கான்னு
எப்படி சொல்கிறது. கஷ்டம் தான். 12 வருஷமா எழுதினேன் என்கிற
பெருமையில் அர்த்தமே இல்லை. //செய்வனத் திருந்தச் செய் மற்றவர்களுக்கு மட்டுமா.//
இல்லை நான் முதலில் என்னைச் சீர் செய்து கொள்கிறேன்.

என் கணினிக்குக் கேள்விக்குறி போட வராது. அது மட்டும் இல்ல,ஆச்சரியக் குறியும் வராது. இது ஜெர்மன் மடிக்கணினி. இமோஜின்னு ஒண்ணு இருக்கோ பிழைத்தேனோ.
அதுவும்  அர்த்தம் தெரியாமல் ஏதாவது இமோஜியைப் போட்டு
வாங்கிக் கட்டிக் கொள்வதும் உண்டு.
சரி இனி, சொல்ல வந்த சப்ஜெக்டுக்கு வரலாம்.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

எங்கள் ப்ளாக் வாசகர்கள் வாசகிக்களுக்கு வணக்கம்.
என் 70 ஆவது வயது வரும் வரை அதாவது இன்னாள் வரை
புத்திமதிகள் கேட்டே வளர்ந்த காதுகள்.
பாதி வாங்கி,பாதி வெளியில் விடுவதே வழக்கம்.
Zone out ஆகாதே அம்மான்னு மகள் சொல்கிறாள்.
தாத்தா தான் நிறைய அறிவுரை சொல்வார். //கண்ணைப் பார்த்து பதில் சொல்லு
உண்மையைத் தவிர வேற வார்த்தை கிடையாது.
நேரத்தை வீணாக்காதே.// இதெல்லாம் என் பனிரெண்டு வயது வரை கேட்ட சொற்கள்.
ஆழமாகவே பதிந்து விட்டன.
நன்றி என் அருமை தாத்தா.
அடுத்தாற்போல்  அம்மாவும் அப்பாவும்.
 அம்மாவின் கை பதிந்த முதுகு. மகாலக்ஷ்மிக்கே கோபம் வரும் அளவு பயங்கர
துடுக்காக இருந்திருக்கிறேன்.பாவம் அம்மா.

அப்பா ஒரே மென்மை. அதைப் பார்த்து உலக ஆண்கள் அத்தனை பேரும்
அப்பா மாதிரியே இருப்பார்கள் என்று நம்ப வைத்தவர்.
அதிராமல் வார்த்தைகள் சொல்லி வாரத்துக்கு ஒரு முறையாவது
எங்களை உட்கார வைத்து நல் வார்த்தைகள்,கதைகள் சொல்வார்.
குழந்தைகளிடம் அதீத அன்பு வைத்தவர்க்கு
எப்பொழுதும் அவர்கள் தன் பாதுகாப்பிலேயே இருப்பார்கள்
என்கிற நினைப்போ ...தெரியவில்லை.
என் பேரில் போட்ட வைப்பு நிதிகளில் என் பெயர்  நாராயணன் ரேவதி நரசிம்ஹன்
என்றே இருக்கும்.
என்னப்பா LIC policy மாதிரி இரண்டு பக்கமும் பாதுகாப்பா என்று கேட்பேன்.
நீ கையெழுத்துப் போடு .மிச்சதை நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன்
என்று வாங்கிப் போவார்.என் அருமை அப்பாவால் எங்கள் வாழ்வு உயர்ந்தது.

பின் என் கணவர்,
புத்திமதி சொல்வதில் அவருக்கு நம்பிக்கை கிடையாது.
சுதந்திரமாகச் சிந்திக்கத் தெரியணும். வரும் கஷ்டம்,லாபம் எல்லாத்துக்கும் பொறுப்பேற்கணும்
என்பதில் தீவிர நம்பிக்கை.
தன் தந்தையிடம் வாங்கிய அடிகள் பற்றிச் சொல்லும்போது என் தொண்டை
அடைத்துக் கொள்ளும்.
 அந்த 16 வயதுப் பையனை அணைத்துத் தேற்றவேண்டும் என்கிற உணர்வே மேலிடும்.
மாமியார் எதிர்மறை. அவர் மிரட்டியது என் மக்களைத்தான்.
மகன் மேல் கண்மூடிப் பாசம். ஆம்புலன்சில் படுத்த நிலையிலும்
சொன்ன கடைசி வார்த்தைகள்// சிம்மு நன்றாக இருடா. போயிட்டு வரேன்// என்பதுதான்.

அம்மா இறப்பதற்கு முதல் நாள் சொன்ன வார்த்தை,// யாருக்கும்
அட்வைஸ் பண்ணாதே. பிரயோசனம் கிடையாது. உன்னைப் பார்த்துக் கொள்.//

எங்கள் குழந்தைகளுக்கும் நாங்கள் புத்திமதி என்று சொன்னதில்லை.
 தன் முயற்சியில் வளர்ந்தார்கள். தந்தையின் உதவி, தாயின் உதவி என்றும் உண்டு.
எங்கள் இருவருக்கும் அவர்களது முடிவெடுக்கும் தன்மையில் அசாத்திய நம்பிக்கை உண்டு.
கடவுளும் அவர்கள் பக்கம் இருக்கிறார்.
 அவ்வப்பொழுது  நான் அவர்களது சொல் கட்டுப்பாட்டுக்கு வரும் நிலைமை வரும்.
இதமாக எடுத்துச் சொல்வார்கள். நானும் அந்த நேரம் ,கண் ஒரு பக்கம், நெஞ்சொரு
பக்கம் கேட்டுக் கொள்வேன்.
எனக்கும் என் உறுதிப்பாடுகள் தீர்மானங்கள் உண்டல்லவா.

பேரன்,பேத்திகளுக்கு புத்திமதி அவ்வப் பொழுது வாட்ஸ் ஆப்பில்
சொல்வது சேமிப்பைப் பற்றித்தான். அவசியம் இல்லாமல்

செலவழிக்காதே. கவனம் தேவை.
கைகளில் எப்பொழுதும் பணம் இருக்கும் என்று நினைக்க வேண்டாம்.
 ஒரு பகுதியை எடுத்து வைத்துவிடு. அந்தப் பணத்துக்கும் எனக்கும் சம்பந்தமில்லை
என்று நினைத்துக்கொள்.// என்பதுதான்.
தாத்தா சேமிக்கும் வழிகள் எல்லாம் சொல்வேன்.
 காதுகளில் வாங்கிக் கொண்டால் சரி.
என் பிரார்த்தனைகளும் அதுவே.
 அன்பு ஸ்ரீராம், இந்தப் பதிவையாவது ஒழுங்காக வெளியிடுகிறேன்.
நஷ்டங்களைப் பற்றிக் கவலைப் படாமல் லாபங்களை நோக்கி நடை போடலாம்.
வாழ்க வளமுடன்.

My dearest younger brother always  full of advises  forme. Rangappa. I miss you.

APPA

Singam

MuraLi  my Brother

Baby girl

Thambiyum makanum.

  என் ஆசான்கள் ,
பாட்டியும்,அம்மாவும் நானும்.

என் அன்பு மாமாக்கள்.