ஏப்ரில் மாதம் 2024இல் ஒரு கதையைப் பாதியிலேயே நிறுத்தி இருந்தேன்.
புது வருடமும் பிறந்து விட்டது.
எழுதுவதற்கு எத்தனையோ இருந்தும்
கணினியைத் திறந்து எழுத முடியாத குழப்ப மன நிலை.
இன்றாவது தொடர மனம் வந்தது மகிழ்வே,.
மூளைக்கும் வேலை கிடைத்தது.
விரல்களுக்கும் விடுதலை கிடைக்கிறது.
வேலை செய்தால்தான் முதுமை நோய்
அண்டாமல் இருக்கும் என்பது தற்போதைய
தாரக மந்திரம்.
# கதை நின்ற இடம் தஞ்சாவூரிலிருந்து மதராஸ் திரும்பும் சோழன் எக்ஸ்ப்ரஸ்
என்று இப்போது அழைக்கப் படும்( பழைய போட்மெயில்) ரயில்..
பதின்ம வயது நீலாவும் ஜானகிராமனும் தற்காலிகமாகப் பிரிகிறார்கள்.
மீண்டும் சந்திக்கும் போது இருவருக்கும் 60 வயதை நெருங்கிய
இள !!!!!!!!!முதுமைக் காலம். ....தொடரலாமா?
எல்லோரும் வளமாக வாழ வேண்டும்.
இனிய புத்தாண்டு நல் வாழ்த்துகள்.
கதை ரயிலில் நின்ற இடம் திருச்சி ஜங்க்ஷன். கதையின் ஹீரோ
செயிண்ட் ஜோசஃப் கல்லூரியில் படிப்பவன். 18வயது.
நாயகி நீலா 16. திண்டுக்கல்லில் பள்ளிப் படிப்பில் .தஞ்சாவூர் திருமணம் ஒன்றில்
சிறுவயது முதல் பழகிய பாசத்திற்குப்
புது உணர்வு காண்கிறார்கள் .
ஜன்னலோரம் அமர்ந்திருந்த நீலாவின் கண்களில்
நீர்.
ஜானகிராமனை மீண்டும் பார்ப்போமா என்ற கவலை.
அவனும் மனம் கலங்கினாலும்
வெளியே காட்டிக்கொள்ளவில்லை.
எல்லோரிடமும் விடை பெற்றுக்கொண்டு நீலாவிடம் கண்களாலயே
விடை பெற்று இறங்கி நடந்து சென்று விட்டான்.
இவர்கள் மீண்டும் சந்திப்பது 2024இல் .
அவனது 60 வயதில், அவளது 58 வயதில்.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
பிரிந்தது 1985இல் மீண்டும் சந்தித்தது 2024இல்
நடுவில் நடந்தது என்ன என்பதுதான் இனி நான்
சொல்ல வேண்டும்.
+++++++++++++++++++++++++++++++++
நீலா பழைய நினைவுகளிலிருந்து மீண்ட போது
அவர்கள் குழு ஏற்பாடு செய்த லக்சரி கோச்சில்
ஏறிக்கொண்டிருந்தது.
நீலாவும் அவள் தோழியும் முன்பிருந்த இருக்கைகளில் அமர
ஜானகிராமனும் அவர் தோழனும் மறுபக்கம் அமர
அவர்கள் பஸ் பாரீஸ் கார்னருக்கு விரைந்தது.
முழுமை பெற்ற காதல் தொடரும்.
