நட்புகள் புத்தகங்கள். ,மற்றும் வெங்காய போண்டா.

வல்லிசிம்ஹன்

கொண்டு வந்த ,வாங்கின புத்தகங்களை எல்லாம்

பத்து தடவையாகப் பாராயணம் 

செய்தாகி விட்டது.

ஜானகிராமனும்,அகிலனும்,சுஜாதாவும், ஐயா ராச நாராயணனும்,

பிவிஆரும்,ஜெயகாந்தனும்,லக்ஷ்மியும்,காலச்சக்கிர நரசிம்மாவும்

என் கைகளையும் கண்களையும்

கண்டு அலுத்துப் போய் 

புத்தக அலமாரிக்குப் பக்கம் நான் வந்தாலே சுருங்கிக் கொள்கிறார்களோ

என்று தோன்றி விட்டது.:)))))))))

இங்கே வந்த பிறகு மகளின் தோழிகள்

அனைவரும் என் தோழிகள் ஆகிவிட்டார்கள்.

அதில் ஒருவர் திருமதி லதா ராஜேந்திரன்.

வாழ்க வளமுடன். அவர் இங்கிருக்கும் நூலகத்தில்

நல்ல வேலையில் இருக்கிறார்.

நல்ல புத்தக அறிவு உண்டு.

என்னை சில நாட்கள் முன்னால் ''மாமி,பொன்னியின் செல்வன்

வந்திருக்கிறது .உங்களுக்குக் கொண்டு வந்து தரட்டுமா

என்றதும் தலைகால் புரியவில்லை.

தொற்று காரணமாக லைப்ரரி போவதையும் அங்கிருந்து

புத்தகங்கள் எடுப்பதையும் நிறுத்தி

15 மாதங்கள் ஆகிறது.

அப்பவும் ஆங்கில புத்தகங்கள் தான் 

எங்கள் டிஸ்ட்ரிக்ட் லைப்ரரியில் கிடைக்கும். 

அன்பு லதா வேலை செய்யும் இடத்தில்

தமிழ்ப் புத்தகங்கள் இருப்பதாகச் சொன்ன நேரம்

நாங்கள் தடுப்பூசியும் போட்டுக் கொண்டுவிட்டோம்.

அஞ்சாமல் புத்தகங்களைப் படிக்கலாமே...

என்று நானே பாடிக் கொண்டேன்:)ஒரே ஒரு சந்தேகம் .சிறிய எழுத்தாக இருந்தால் படிக்க முடியாது!!!அதனால் ஒரு ஃபோட்டோ எடுத்து அனுப்பச் சொன்னேன். 

பொன்னியின் செல்வன் சின்ன எழுத்து:(

வரிசையாக ஆசிரியர்களை நிற்க வைத்துப்

பெயர்களைப் படித்தார்.

அதில் தேறியது 6 புத்தகங்கள்.

சுகிசிவம்,

கல்கியின் பார்த்திபன் கனவு,

பட்டுக்கோட்டை பிரபாகரின் சில புத்தகங்கள்,

எஸ்.ராவின் இடக்கை.

தொலைபேசியில் சொல்லி முடித்த பத்தாவது நிமிடம்,

அவர் வண்டி வாசலில்,

புத்தகங்களை வாயில்படியில் வைத்துவிட்டு

சென்றுவிட்டார்.

24 மணி நேரம் காத்திருந்து,உள்ளே கொண்டுவந்து

நன்றாகத் துடைத்துவிட்டு பார்க்கும் போது மனம் நிறைய

ஆனந்தம்.

இதோ நாலு புத்தகங்களை முடித்தாகிவிட்டது.

ஒன்று பிடிக்கவில்லை. பார்த்திபன் கனவு கனஜோராகப்

போய்க் கொண்டிருக்கிறது. 

அன்பு லதாவிற்கு மனம் நிறை நன்றி.

புத்தகங்கள் படிக்கத் துணைக்கு ஏதாவது கொறிக்க வேண்டாமா?

கோதுமை மாவு+அரிசிமாவு+தயிர் கலந்து போண்டா.

வெங்காயம் கலக்காமல் இருந்தால் நல்ல 

உருண்டையாக வந்திருக்கும். கலந்ததால் மாவு இளகி

கொஞ்சம் வடையாகி விட்டது.

உளுத்தம் பருப்பு ஊற வைத்து வடை போடும்போது

''ஹை..... போண்டாவா'' என்று பசங்க கேட்கும் நினைவு வர

சிரிக்கத் தான் தோன்றியது.

பேரன் சாப்பிட்டுவிட்டு ''பாட்டி, பஜ்ஜி வெரி நைஸ்''

என்றதும் எல்லோருமே சிரித்தோம்.

ரோஜாவை எந்தப் பெயர் வைத்து அழைத்தாலும் அது ரோஜா தான்.

அதைப் போல மாவு எத்தனை வடிவம் எடுத்தாலும்

ருசிதான் முக்கியம் என்பதே தத்துவம்!!!!