பொறுமையின் பலம் 5

வல்லிசிம்ஹன்

எல்லோரும் வளமாக  வாழ வேண்டும்.


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 பொறுமையின் பலம் 5



உப்பிலி அப்பனைத் தொழுது , தம்பிகளும் ,மனைவிகளும் ,அவர்களது செல்வங்களும்   மனம் நிறை மகிழ்ச்சியுடன்
பந்தல்குடிக்குத் திரும்பினர் .
 காலையில் கிளம்புவதற்கு முன் ,தம்பிகள் இருவரும்
அக்காவிடம் கேட்டார்கள். ஏன் மைலி, நாங்கள் தானே திருமாங்கல்யம் வாங்கணும்.
நீ யேன் வாங்கினே என்றதும் ,மைதிலி விளக்கினாள். நம் அம்மாவுக்கு
பெற்றோர் இல்லைடா. நான் அந்த ஸ்தானத்துல செய்கிறேன்.
செய்யச் சொன்னது உங்க அத்திம்பேர்தான் என்று சிரித்தாள்.

ஓ. அப்போசரி. என்றபடி வெற்றிலை,பாக்கு, மஞ்சள் ,மஞ்சள் வாழைப் பழங்களை
வைத்து அக்கா அத்திம்பேர் இருவரையும் வணங்கி,
ஒருவாரம் முன்னயே வந்து நடத்தி வைக்கணும் என்று
சீரியசாக முகத்தை வைத்துக் கொண்ட தம்பிகள் அணைத்துக் கொண்டாள்
மைதிலி.

வந்துடறோம் டா. நீங்கள் பத்திரமாகப் போய் வாருங்கள்
என்று அனுப்பி வைத்தாள்.









வாரிஜாவின் அடுத்த பக்கத்தைப் பார்க்கலாம்.

பிடிவாதம் உண்டு தான். ஆனால் பாசம் வைப்பதிலும் சளைத்தவள் இல்லை.

மைதிலி அம்மாவை விட மங்கா பாட்டியையும், விஜயராகவன் தாத்தாவையும் மிகவே

பிடிக்கும்.

அம்மாவின் கண்டிப்பு இல்லாமல் சொகுசாகப் பாட்டி வீட்டில் வளைய வரப் பிடிக்கும்.

பாட்டியின் திருநெல்வேலிப் பழக்கங்கள் பிடிக்கும்.

தாத்தாவின் சாமர்த்தியம் பிடிக்கும்.

மாமாக்களின் செல்லம் சற்றே அதிகம்.

 இதோ இப்போது நடக்கப் போகிற விழாவில்  ராஜகுமாரியாக வளைய வரப் போவதும் அவள தான். இரண்டு குடும்பங்களுக்கும் ஒரே  பேத்தி .

மற்ற குழந்தைகள் எல்லாம் பசங்களாகப்

போனதில் அப்பாவின் பெற்றோருக்கும்,

அம்மாவின் பெற்றோருக்கும் அவள்தான் முக்கியம்.

அவளுக்குத் தெரியாததது  மங்காப் பாட்டியின் கண்டிப்பு.

அதைப் பந்தல்குடிக்கு வந்த அடுத்த நாளே உணர்ந்தாள்.

பொண்ணே அங்க இங்க நிக்காதே. நிறைய பேர் வருவா போவா. 

நீ உங்க அம்மா, மாமிகள் நிழலை விட்டுப் போகாமல் உதவி செய்ய வேண்டும்.

வாசல் பக்கம் பந்தல் பக்கம் அலைய வேண்டாம்.

என் பிறந்து வீட்டு மனிதர்களும் வந்திருக்கிறார்கள்.

என் அக்கா,திருவேங்கடம் அவள் பேத்தியை அழைத்து வந்திருக்கிறாள்.

இன்னோரு தங்கை அவள் பேரனை பாம்பேலிருந்து அழைத்துக் கொண்டு வந்திருக்கிறாள்.

இந்தக் கோமளம் அத்தைகள்ட்ட வாயாடாதே.

இதோ பாரு வரானே  திருமலை அவந்தான் 

பாம்பே பெரியம்மா பேரன். சட்டம் படித்துக் கொண்டிருக்கிறான்

\என்றதுமே வாரிஜாவின் கவனம் திரும்பியது.

22 வயது இளங்காளையாக ,நெடு நெடு உயரத்தோடு

அங்கு வந்து தன் பாட்டியோடு பேசியவனிடம் உடன் அவள் மனம் ஒன்றியது.

16 வயது  சிம்முவும் , எட்டு வயது ஆண்டாளும்  ஆமாம்  அப்பொழுதே என்னைக் கண்டு கொண்டதாகப் பின்னாளில் கேலி செய்வார்.எனக்கு நினைவில்லை.//அவள் கண்ணில்

படவே இல்லை.

திருமலை மற்றவர்கள் கவனம் தன்னிடம் இல்லாத போது

வாரிஜாவின் அழகை ரசித்தான். அவளின் அமரிக்கையான பேச்சு பிடித்திருந்தது. // ஓ வாரிஜாவைன் துடுக்கு வால்  எங்கே போச்சு என்ற கேள்வி வரும். அவள் சிந்தை முழுவதும் திருமலையிடம் போய் விட்டது.

அவள் அவனிடம் பாம்பே பற்றி விசாரிக்க, அவன் கும்பகோணமும், காவிரியும், கோவில்களும் தன்னைப் பிடித்துக் கொண்டதைச் சொல்ல 

அடுத்து வந்த நாட்கள் பறந்தன.

மங்காப் பாட்டிக்கும் விஜயராகவன் தாத்தாவுக்கும் முறையோடு

வேதமந்திரங்கள்  ஒலிக்க, திருமங்கல்ய தாரணம் ஆயிற்று.

பளிச்சென்று பாரம்பரிய உடையில் அனைவரும் மிளிர்ந்தார்கள்.

ஆசீர்வாதம் சொல்லிக் குழந்தைகளுக்கு பரிசுகள் வழங்கப் படும்போது

மைதிலிக்கும் உப்பிலிக்கும்  பட்டுப்புடவை, வேஷ்டி , சிகப்புக் கல் பதித்த

நெக்லஸ்  தந்தை தாயை இருவரும் வணங்கினார்கள்.

அடுத்த சம்பந்திகள் சம்பாவனையாக எல்லா சம்பந்திகளுக்கும்

புடவை வேஷ்டி.

மைதிலியின் தம்பிகளுக்கும் மனைவிகளுக்கும் நகையும் பட்டும் வேஷ்டியுமாகக் 

கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருந்தது.

பேத்தி பேரன் களை அருகில் அழைத்து அவர்களுக்குப் பொருத்தமான பரிசுகளை வழங்கினார்

தாத்தா. வாரிஜாவுக்கு தனியாக கெட்டியான சங்கிலியில் அன்னப் பட்சி கோர்த்த செயின்.

அதைப் போட்டுக்கொண்ட அடுத்த நிமிடம் வாரிஜாவின் கண்கள் திருமலையைத் தேடின.

அவன் முகத்தில் தெரிந்த ஆமோதிப்பைப் பெருமையாக

ஏற்றுக் கொண்டாள். இதை யெல்லாம் பார்க்க வேண்டிய கண்கள் கவனித்துக் கொண்டன.

உப்பிலி, மைதிலி அருகே வந்து //நாடகம் எல்லாம் கண்டேன் உந்தன் ஆடும் 

விழியிலே.// என்று சிரிக்காமல் சொல்ல, //சட்டப் படிப்பு என்னாச்சு என் அருமை 

மாமா// மைதிலி  கேட்க அது கல்யாணத்தில் வந்து முடிந்தது //.

உங்க பெண்ணின் வீராப்பு என்று வினவ, அது சொக்கன் கண்ட மீனாட்சி

போலக் காற்றோடு போச்சு என்று பலமாகச் சிரிக்க

மச்சினர்களும் வந்து கலந்து கொண்டார்கள்.

எப்பொழுது திருமணம். /இதோ திருவேங்கடம் பாட்டியிடமும் 

ஸ்ரீனிவாசன் தாத்தாவிடமும் கேட்டு விடலாம்.

மதிய பூரண உணவுக்குப் பின் அனைவரும் உட்கார்ந்து பேச

அன்றே சம்ப்ரதாயமாகப் பாக்கு வெற்றிலை 

மாற்றிக் கொண்டாகிவிட்டது.

 வரப்போகும் தை மாதத்தில்  இதே பந்தல் குடியில்

 திருவாளர் உப்பிலியின் மகளும், பந்த நல்லூர் சாரங்கபாணி அய்யங்காரின் பௌத்திரியுமான 

வாரிஜா என்கிற விஜயவல்லியை, திருநெல்வேலி ஸ்ரீனிவாச அய்யங்காரின் தௌஹித்ரனும்

ஸ்ரீ சுந்தரராஜனின் புத்திரனுமான திருமலை என்கிற அழகிய நம்பிக்குத்

திருமணம் நடத்த உப்பிலியப்பன், திருக்குறுங்குடி நம்பி ஆசிகளுடன்

நிச்சயிக்கப் பட்டது.

வாரிஜாவின் வாய்த்துடுக்கு எல்லாம் எங்கே போனது என்று தெரியவில்லை.

மும்முரமாகச் சமைக்கக் கற்றுக் கொண்டாள். 

பாம்பே தபாலாபீஸும், கும்பகோணம் தபால் ஆபீசும்

உறங்கவே இல்லையாம்.அவ்வளவு கடிதங்கள்.

மங்காப்பாட்டி 

கதை முடிந்தது. வாரிஜா வின் ஆசையான பட்ட படிப்பும்  பூர்த்தியானது.

பாம்பேயில் திருமணம் முடித்த கையேடு கல்லூரியில் சேர்க்கப் பட்டாள் .

                                         ++++++சுபம்+++++

.