எங்கள் ப்ளாக் சவுடால் போட்டி பாகம் 2 November 19 ,2011

வல்லிசிம்ஹன்

கதை  முடிகிறது.

இரண்டாம், இறுதி பாகம்

ராஜகுமாரன்

 எல்லோரும் இனிதாக வாழ வேண்டும்


 ஜோசியர் அலறிய அலறலில், தூங்கிக் கொண்டிருந்த அரசனும் விழித்துக் கொண்டு ஓடிவந்தான்,.
என்ன  ஆச்சு. கண்டுபிடிச்சீட்டீங்களா  வழியை என்றவனைப்
பார்த்துக் கண்ட கொடூர கனவைச் சொன்னார்.

நிற்கிற பாம்பா...ஓ  சோனா? என்ன ரொம்பக் குழப்பமா இருக்கே.
நம் விஞ்ஞானக் கூட  தலைவரைக் கேட்கணும் என்றபடி
அவரை அழைத்துவரக் கட்டளையிட்டான்.

நரைத்த தலைமுடி, அதைவிட நரைத்த தாடி கணக்கிட முடியாத வயது இந்த வித லட்சணங்களுடன்
விஞ்ஞானியும் வந்தார்.

விவரம் கேட்டதும் அடடா பாகவதத்தில் சொன்ன விஷயமெல்லாம் நடக்கிறதே.
ராஜன், மழையில்லாத நேரத்தி மழை, வெணும் நேரம் பெய்யாமல் இருப்பது,
கடும் வெய்யில்,கடும் குளிர் எல்லாத்துக்கும் இந்த ஓசோனே
தான்  காரணம்.
அது தற்போது சில இடங்களில் கிழிந்த சர்க்கஸ் கூடாரத் துணி
போல இருக்கிறது.
அதையும் தாண்டி இந்த ராக்ஷசன் அந்த ராஜகுமாரனைக் கொண்டு
போயிருக்கிறான் என்றால் வேற்றுக்கிரக மனிதனாகத் தான்  இருக்கணும்.

ஏன் ஜோசியரே அந்தப் பாம்புக்குக் கால் இருந்ததா பார்த்தீரா என்றார்.

ஓ! இருந்ததே கால்கள் மேல்தான் அது நின்று கொண்டிருந்தது."

அரசனுக்கு விபரீதமாகப் பயம் தொற்றிக் கொண்டது.
பாம்புக் கிரகமா.
அங்கே எப்படிப் போவது.நம் குதிரைகள் பறக்காதே
என்று  காதைச்  சொறிந்து லொண்டான்.
காதில்தான் அத்தனை அறிவுசம்பந்தப்பட்ட நரம்புகளும்
இருப்பதாக விஞ்ஞானி ஏற்கனவே சொல்லி இருந்தார்.

உடனே  கிடைத்த யோசனையும் அதை நிரூபித்தது.

ராஜாதி  ராஜ புங்கவர்மன்

அந்தஇத்தாலிய வியாபாரி கொடுத்த பெகாசஸ்  குதிரை இருக்கே. அவன் சொன்ன விலைக்கு
மறுபேச்சில்லாமல்  பதினாறாயிரம் பொற்காசுகளைக் கொடுத்தோமே.
அது பறக்குமா பறக்காதா என்று  பரிசோதனை கூடச்  செய்யவில்லையே!!


ஆஹா  அது மட்டும் நடந்துவிட்டால் என்று துள்ளிக் குதித்தான்.
கொண்டு வாருங்கள் அந்தக் குதிரையை. உடனே பறக்கவேண்டும் என்று

கட்டளையிட ,பெகாஸஸ் குதிரையும் வந்தது.
சந்திரலேகா பட  ரஞ்சன் போலத் தாவிக் குதித்து ஏறினான்
நம் மன்னன்.
மன்னன் ஏறிய அடுத்த நிமிடம் வான் நோக்கிப் பறந்தது பெகாஸஸ்.
வாயுமனோவேகத்தில் ஒசோன் லேயரைக் கடந்து

பாம்புக் கிரகத்தை அடைந்தது.
அது கீழே இறங்கிய வேகத்தில் அங்கு சுருண்டிருந்த ஊர்வன எல்லாம் விலகின.

ராஜகுமாரனும் தெரிந்தான். அடுத்த நொடியில் நம் வீர தீர ராஜராஜ சிவாஜி மன்னன்
அவனை அலேக்காகத் தூக்கிக்
குதிரையில் வைத்துக் கொண்டு  பூமியை நோக்கிப் பறந்தான்.

அவர்கள் இறங்குவதற்கும்  பாம்பு மனிதன்  தங்கத் தவளையைப் பிடிக்க வருவதற்கும்
சரியாக இருந்தது.

ராஜராஜ சிவாஜியின் வீரவாள் பாம்புமனிதன் கழுத்தில் விழ
அவன் உயிர் பிரிந்தது.

ராஜகுமாரனும் ராஜகுமாரியும் இணைந்து
வணங்கினார்கள் அவரை.!!