ஊட்டியிலிருந்து ஒரு நினைவு

தம்பி ,குழந்தைகளோடு நான் ஹலெபிட், கர்னாடகா.

வல்லிசிம்ஹன்

Sing.
Sing a song.
Sing out loud, sing out strong.
Sing of good things, not bad.
Sing of happy, not sad.
Sing.
Sing a song.
Make it simple to last your whole life long.
Don´t worry that it´s not good enough for anyone else to hear.
Just sing.
Sing a song.
La La La La La La
La La La La La La
La La La La La La
Sing. Sing a song.
Let the world.
Sing out loud.
Sing of love there, could be.
Sing for you and for me.
Sing a song.
Make it simple to last your whole life long.
Don´t worry that it´s not good enough for anyone else to hear.
Just sing, sing a song.

That was our idea for life.

தடால் என்று ஒரு சத்தம் ,அடுத்த வினாடி, அந்த மனிதர்

அங்கிருந்த சோஃபாவில் சரிந்தார்.

!!!! குடகிலிருந்து வந்த அந்த தேனிலவு தம்பதி

பெயர் தெரியாது......

திருமண நாளிலிருந்து குடிக்க ஆரம்பித்தவர்கள் அந்த மிதப்பிலேயே

ஊட்டி வரை வந்துவிட்டனர்.

அது அவர்கள் வழக்கமாம்.!!

இப்பொது ஊட்டி அறைக்கு வருவோம்.:))

எல்லாம் ஒரே சமயத்தில் நடந்தன.

சிங்கமும் தம்பியும் உள்ளே வந்தனர்.

அந்தத் திருமணப் பெண் வந்து அலற ஆரம்பித்தார்.

அவர் என்ன சொல்கிறார் என்று புரியவில்லை.

ஓட்டல் மேனேஜர் உள்ளே வர, குழந்தைகள் அலற ஆரம்பிக்க

ஹப்பா....களேயபரம்.:)))

மேனஜர் அந்தப் பெண்ணை அவள் மொழியில் 

விசாரிக்க உயர் போதையில் இருந்த அவள்

என்னைக் கை காண்பிக்க

சிங்கம் சிரிக்க ஆரம்பித்தார்.

அடுத்து அவர் செய்த நல்ல காரியம்... குளியலறையிலிருந்து 

பெரிய பாட்டில் நிறைய 

பச்சைத் தண்ணீர் பிடித்து

சோஃபாலிருந்த மனிதர் மேல் கொட்டியதுதான்.:)))

சட்டென்று எழுந்தவர் எல்லோரையும் பார்த்து

பேந்தப் பேந்த விழித்தார்.

இன்னும் அழுது கொண்டிருந்த அவர் மனைவி 

சிரிக்க,

தடுமாறும் நடையோடு மனைவியின் தோள்களைப்

பிடித்தவாறு வெளியேறினார் மஹானுபாவர்.

குழந்தைகள் கத்துவதை நிறுத்திவிட்டு குபீரென்று

சிரித்தவாறு அப்பாவைக் கட்டிக் கொண்டன.

தம்பி முரளி , 'ஆண்டாள் பயந்து போயிட்டியா'

என்று ஆதரவாகக் கேட்டான்.

எனக்கு வந்த கோபத்துக்கு அளவே இல்லை.

'ஏண்டா எங்கே இவ்வளவு நேரம் போனீர்கள்?"

என்று கேட்க, 

''கீழே காஃபி சாப்பிட்டுட்டு, உனக்கும் குழந்தைகளுக்கும் 

ஊட்டி பன் ,பிஸ்கட் கொண்டுவந்தோம்''

என்று நீட்டினான்.

''டேய் உங்க அக்காவுக்கு முதலில் காப்பிகொடுடா'

என்று பரிந்துரைத்தார் சிங்கம்.

'ரேவ், குழந்தைகளை ஸ்வெட்டர் போட்டு அழைத்து வா,

மழை நின்னாச்சு, பார்க் பக்கம் அதுகளை அழைத்துப் 

போகலாம்.

''காலையில் வெய்யில் வந்ததும், 

படகுல போகலாம்'' என்று சொன்னார்.

எனக்குப் படபடப்பே குறையவில்லை.

அடுத்த நாள் காலை நாங்கள் வெளியே வந்த போது 

அந்தத் தம்பதியினரும்  காலை உணவு எடுத்துக் கொண்டிருந்தனர்.

சிங்கம் அவர்கள் மேஜை அருகே சென்று

காலை வணக்கம் சொன்னார்.

இருவர் முகத்திலும் சிறிய வெட்கம்.

''வாழ்க்கை ,மது அருந்துவதால் மட்டும் செழிக்காது.

அரிய நாட்களை அனுபவியுங்கள்'.

என் மனைவியும் உங்களை மன்னித்து விட்டார் 'என்று 

சிறு பொய்யைச் சொல்லி 

எங்கள் மேஜைக்கு வந்தார்.

குழந்தைகளுக்கு ப்ரெட் டோஸ்ட்டில் வெண்ணெய் தடவியபடி

அவரை முறைத்தேன்.

நான் மன்னிக்கலையே. அந்தப் பொண்ணு 

என்னக் காண்பித்து அழுதாளே என்றேன்.

''ஏன், உனக்கு ஞாபகம் இல்லையா... நாம் ராஜகுமாரி 

தியேட்டரில்( படம் இப்போ நினைவில் இல்லை)

 இன்னோரு பெண் பக்கத்தில் இருட்டில் உட்கார்ந்து விட்டேன்.

கல்யாணம் ஆகி 4 நாள் ஆகி இருந்தது.

எவ்வளவு  கோபம் உனக்கு!!"" என்று 

மீண்டும் சிரிக்க, 

''சரியான சமாளிப்புத் திலகம் நீங்க"

என்று நானும் புன்னகைத்தேன்.

கதை முடிந்து கத்திரிக்காய் காய்த்தது:)