லிஸா ..மார்ட்டின் கதை. 2

வல்லிசிம்ஹன்

தந்தையின் மறைவுக்கு வந்திருந்த லிசாவையும்

அவள் மகளையும் பார்த்த மார்ட்டினுக்கு 

அதிர்ச்சியாகிறது.

அந்தப் பதினெட்டு   வயது பெண்ணின் தலை முடி,

கண்கள் எல்லாமே அவனுடைய தாயின் சாயலைக் கொண்டிருந்தன.

அலட்சியமாக வாயில் சூயிங்கம் மென்றபடி

நின்ற  அந்தப் பெண் Cathy alias Katherine

 வரவேண்டுமே என்ற அசுவாரஸ்யத்தோடு  ம், கோபத்துடனும் நின்ற அந்தப் பெண்ணின்

உயரம்,நிற்கும்  தோரணை எல்லாம் தன்னை

ஒத்திருப்பதைக் கண்டு அவன் மனம் 

பறந்தது.

'என்ன அதிசயம்' என்ன அதிசயம்' என்று 

அலட்டியது அவன் மனம்.  லிஸாவின் கண்களைப்

பார்த்தவன் , நொந்து ,வேதனைகளைக் கடந்து

வந்த கடந்த காலத்தை ஒரு நொடியில் அறிந்தான்.

மிகக் கஷ்டப்பட்டுத் தன்னை அடக்கிக் கொண்டவன்

அவர்கள் வெளியில் வரும்போது

தாங்க் யூ என்று சொன்ன வார்த்தை

லிஸா காதில் விழ, ''மீண்டும் சந்திக்கலாம்''

என்று சொன்னபடி தன் வண்டியில் ஏறிக் கொண்டாள்.

தன்னிடம் இத்தனை நாட்களாகத் தங்கியிருந்த

பாரம் சட்டென்று இறங்கியது போல உணர்ந்தாள் லிஸா.

அருகில் வந்தமர்ந்த கேதரின், "முகம் எல்லாம் சிவந்திருக்கிறதே

மாம்? உன்னுடைய பழைய நண்பரா அவர்?"

என்று கேட்டதும், சட்டென்று தன் நிலைக்கு வந்த

லிஸா, ''நாங்கள் ஒன்றாக வளர்ந்தவர்கள்.

இப்போதுதான் திரும்பி வந்திருக்கிறார்"

என்று சுருக்கமாகச் சொல்லி வண்டியைத் திருப்பினாள்.

அந்த வயதுக்கே உய்ய குறுகுறுப்புடன் அம்மாவைப்

பார்த்த கேட்டி, என்னுடைய அப்பாவை  இவருக்குத் தெரியுமா?

என்று கேட்டதும், இல்லை என்று மட்டும் தலை அசைத்து,

'' உன் நண்பர் யாரையாவது சந்திக்க வேண்டுமா?

நான் கொண்டு போய் விடுகிறேன். எனக்கு  கடையில் 

பழைய ஸ்டாக் எல்லாம் கணக்கெடுக்க வேண்டும்"

என்றாள்.

எனக்கு எங்கேயும் போக வேண்டாம் .

உன்னுடன் வருகிறேன்" என்று சொன்ன மகளின் குரலில்

ஒரு வித்தியாசத்தை உணர்ந்தாள் லிஸா.

Martins  villa by Lakeside.

பெருமூச்சு விட்டபடி மகளை நோக்கி ,

உனக்கு என்ன சங்கடம் இப்போது?

அம்மாவுக்கு சினேகிதர்கள் இருக்கக் கூடாதா?''

இத்தனை நாட்கள் உனக்குத் தோழிகள் 

மட்டும் தானே தெரியும்.. இவர் திடீரென்று 

வந்திருக்கிறாரே என்று கேட்டேன்!!

'Aren't you too old to have boy friend?"

மிகவும் சிரமத்தோடு பொங்கி வந்த சினத்தை 

அடக்கிக் கொண்டாள் லிஸா.

   ''அவர் என் ஆப்த நண்பர்.    பாய் ஃப்ரண்ட் 

என்றெல்லாம் சொல்ல அவசியம் இல்லை. 

நீ உன் எல்லை தாண்டி என்னைக் கேள்வி கேட்கிறாய்"

என்றபடி

சட்டென்று காரை வளைத்துத் தன் பொடீக் முன் நிறுத்தினாள்.

'' லிஸன் கேத்தி,

உனக்கு இப்போ என்ன பிரச்சினை என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. என்னோடு 

நேராகப் பேசலாம்"

என்ற அம்மாவைப் பார்த்தவள் நிதானமாக

'' நீ பல தோழிகள் அவர்களின் கணவர்கள்

எல்லாருக்கும் விருந்து கொடுப்பதைப்

பார்த்திருக்கிறேன். இவர் வித்தியாசமாகத் தெரிகிறார்.

நீயும் அவரும் பேசக்கூட இல்லை.

இருந்தாலும்  எனக்கு சந்தேகமாக இருந்தது"

என்ற மகளின் தீர்க்கமான பார்வையை

சந்தித்த லிஸா, ''எனக்குக் களைப்பாக இருக்கிறது.

உன் ஆராய்ச்சியை இன்னோரு நாளைக்குத் 

தள்ளிப்போடு. உள்ளே வந்து புது உடைகளை

வகைப் படுத்த எனக்கு உதவி செய் "

என்றபடி  இறங்கினாள்.

இந்தக் கதையில் வரும் சம்பவங்கள் நிஜம்.இடம் உண்மை. பெயர்கள்,

உரையாடல்கள் கற்பனை. .......................................... மீண்டும் பார்க்கலாம்.