நிலவரம் இப்படி இருக்கிறது

வல்லிசிம்ஹன்

அஞ்சுவது அஞ்சாமை பேதமை. இது இப்போது நாங்கள்

அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கும் நேரம்.

பள்ளிகளை திறந்து குழந்தைகள் வரவேண்டும் என்று தீர்மானித்து

சில மாண்டிசோரி பள்ளிகளுக்குக் குழந்தைகள் அனுப்பப் பட்ட நேரம் 

அவர்களுக்கும் நோய்த் தொற்று 

ஏற்பட்டிருக்கிறது.

அடியோடு ஒழித்துவிட்டோம் என்று அறைகூவிய மாகாணங்கள் சிலவற்றில் மீண்டும் தலையெடுத்திருக்கிறது இந்த அசுரக் கிருமி.

அந்த நோயிலிருந்து மீண்டவர்களும் இருக்கிறார்கள்.

பலியானவர்களும் இருக்கிறார்கள்.

மீண்டவர்களின் சதவிகிதம் அதிகம்.

இங்கே  அனேகமாகக்  கடைகள் திறந்தே இருக்கின்றன.

கடைக்குச் செல்பவர்களும் அதிகமாகி

இருக்கிறார்கள்.

எத்தனை நாட்கள் வீட்டுக்குள்ளேயே இருப்பது என்ற

முணுமுணுப்பு கேட்கிறது.

வீட்டில் என்னை மாதிரி வயதானவர்கள்,

சில பல நோய்களைச் சொத்தாக வைத்திருப்பவர்கள்

இவர்கள் வெளியே போவது

விரும்பப் படுவதில்லை. நம் வீட்டைத் தேடிப் பேச வருபவர்களும் பத்தடி

இடைவெளியில் நின்றுதான் பேச வேண்டும்.

ஏனெனில் அறிகுறிகள் இல்லாமலேயே

அந்த நோய் அடங்கி இருக்குமாம்.Asymptamatic.

கோடைக்காலத்தில் நல்ல வெய்யில்

இங்கே கொண்டாடப்படும்.

எல்லோரும் சேர்ந்து உணவுகளைப் பகிர்ந்து கொண்டு

,ஏரிக்கரையோரம் சென்று ,நீரில் விளையாடி,

படகுகளில் சென்று வருவார்கள்.

ஏனெனில் இன்னும் இரண்டு மாதங்களில்

குளிர ஆரம்பித்து விடும்.

எவ்வளவுக்கெவ்வளவு உஷ்ணத்தை  வாங்கிக் கொள்ள வேண்டுமோ

அவ்வளவு எடுத்துக் கொள்வார்கள்.

இப்போது கட்டிப் போட்ட மாதிரி வீட்டுக்குள்

இருக்கப் பிடிக்கவில்லை.

எல்லாம் சரிதான். அவசியமில்லாமல் வம்பை விலைக்கு வாங்க வேண்டாம்.

அதுவும் இந்த ஊரில் நிறையக் கடைகள் சூறையாடப் பட்டு

கலவரம், துப்பாக்கி சூடு நடந்ததும் 

 

Downtown  மூடப்பட்டது சிலகாலம்.எல்லோருக்கும் 

(மற்றவரைப்) பார்க்கும் போதே  பயம் 

வருகிறது.

மிக நல்ல வேளையாக உறவினர்களுக்குள்

பேச்சு வார்த்தைகளும் , தொலைபேசி உரையாடல்களும் அதிகரித்திருக்கிறது.

மனம் லேசாகிறது.

காலம் கற்றுக் கொடுக்கும் பாடம் இதுதான்.

எல்லா உயிர்களையும் மதிப்போம்.

எல்லா உறவுகளையும் கொண்டாடுவோம்.

எல்லா நட்புகளையும் போற்றுவோம்.

வாழ்க நலம் வாழ்க வளமுடன்.