மார்கழி எட்டாம் நாள் பாசுரம் கீழ்வானம்

வல்லிசிம்ஹன்

எல்லோரும்  வளமாக  வாழ வேண்டும்.
மார்கழி எட்டாம் நாள் பாசுரம்  கீழ்வானம்

வானம் வெளுத்தது நீல வண்ணனைப் பாட வாராய்

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+மூன்றாவதாக ஒரு பெண்ணை அழைக்க வருகிறாள் கோதை.

அவளை எழுப்புவதற்குப் படாத பாடு பட வேண்டியிருக்கிறது

உன்னை அழைப்பதற்காகக் கோவிலுக்குச் சென்று கொண்டிருக்கும்

மற்றப் பெண்களையும் நிறுத்தி வைத்திருக்கிறேன் எழுந்து வாராய் என்கிறாள்.

எப்பொழுதும் கலகலப்பாகச் சிரித்துப் பேசும் பெண்ணே

குதூகலமாக இருப்பவளே என்றும் சொல்லிப் பார்க்கிறாள்.

அந்தப் பெண்ணோ அசைந்து கொடுக்கவில்லை.

வானம் வெளுத்துவிட்டது. எருமை

மாடுகள் சிறுவீடு மேயப் போய் விட்டன.

நீ இன்னும் உறங்குவது தகுமா.

பகாசுரனைக் கொன்றவனை நாம் பாடவேண்டாமா

என்றும் நினைவுறுத்துகிறாள்.

மல்லர்களை துவந்தயுத்தத்தில் மாட்டி

அவனை வென்றான் என்று கண்ணன் லீலைகளைச் சொல்லி

அவள் உறக்கத்தைக் கலைக்கப் பார்க்கிறாள்.

அந்தப் பெண் அசைய வில்லை.

நாம், தேவாதி தேவனைத் திருமாலை,

நம் கண்ணனைப் பாட வேண்டாமா, விரைந்து

எழுந்து வருவாய் ,

என்று முடிக்கிறாள்.

இதோ பாடல்

கீழ்வானம் வெள்ளென்று எருமைச் சிறுவீடு

மேய்வான் பறந்தனகாண் மிக்குள்ள பிள்ளைகளும்

போவான் போகின்றாரைப் போகாமல் காத்து உன்னைக்

கூவுவான் வந்து நின்றோம் கோதுகலமுடைய

பாவாய் எழுந்திராய்ப் பாடிபறை கொண்டு

மாவாய்ப் பிளந்தானை மல்லரை மாட்டிய

தேவாதிதேவனைச் சென்று நாம் சேவித்தால்

ஆவாவென்றாராய்ந்து அருளேலோ ரெம்பாவாய்.