மழலைகளின் சாம்ராஜ்யம்

நம் தீபாவளி வார நாளில் வந்தது.


எங்கள் குழந்தைகள் இருக்கும் இடங்களில் சனிக்கிழமைதான்



எல்லா வைபவங்களும்.

பெரிய பேரனுக்காக பக்கத்துவீட்டு வெடிச் சத்தங்களை

தொலைபேசியில் கேட்க வைத்தேன்.



தாத்தா கையிலியே வெடி வைத்துக் கொண்டு

வெடிப்பாரா பாட்டி என்று கேட்டான்.

''அப்போ எல்லாம் வெடி வெடிப்பது ஜாக்கிரதையாகத் தான்

செய்வோம்பா. தாத்தா ஓரிரண்டு சின்ன வெடிகளை

அப்படி வேடிக்கைக்காகத் தூக்கிப் போடுவார்.

இப்ப அதெல்லாம் செய்யக் கூடாதும்மா''என்று

எச்சரித்து வைத்தேன்.:)



அவர்கள் ஒரு பத்துப் பதினைந்து அந்தக் காலனியில்

ஒன்று சேர்ந்து கொண்டாட நினைத்த பட்டாசு

வெடிக்கும் கும்மாளத்தை மழையும் பனியும் வந்து கெடுத்துவிட்டன.

அதில் ஒரு தம்பதியாரால் கலந்து கொள்ள முடியவில்லை. இந்தியாவில்

இருக்கும் ஒரு வயதானஅத்தை இறைவனடி அடைந்ததால் அவர்களால்

வர இயலவில்லை.

சின்னவனுக்கு அந்த ஆந்டியை ரொம்பப் பிடிக்கும்.

அம்மாவை நச்சரித்திருக்கிறான், ''ஏம்மா வரல லக்ஷ்மி ஆந்ட்டி''என்று.

ஏதோ முடியவில்லைமா என்று அவன் கவனத்தைத் திருப்பி இருக்கிறாள்.
அவன் சும்மா இருப்பானா.மற்ற தோழர்கள் தோழிகள்
உடன் கலந்து விளையாடி விஷயத்தை வாங்கிக் கொண்டான்.

அடுத்த நாள் பெண்ணும் மாப்பிள்ளையும் லக்ஷ்மி

ஆந்ட்டி வீட்டுக்குப் போய் விசாரித்து

விட்டு வரணும் என்று பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது,

பெரியவன் 'ஏம்மா தே ஆர் ஓகெ நோ?'

என்று கேட்டபோது, பெண் 'நேத்திக்கே அவர்கள் விருந்துக்கு

வரவில்லையேமா நீ பார்க்கவில்லையா.''

என்று கேட்டதும்,

சின்னவன் உள்ளே புகுந்து''அண்ணா ஒண்ணுமே பார்க்கலைமா''

தீபக்கோட வளவளான்னு பேசினான்''என்று ஓடிக்கொண்டே சொல்ல

இவர்கள் சிரிப்புக்கு நடுவில் அவர்கள்

பெரியவனுக்கு அவர்கள் வீட்டு, நடந்த துக்க சமாசாரத்தை விளக்க

முற்பட்டதும்,பெரியவன் அந்த உறவு முறை புரியாமல் விழித்திருக்கிறான்.

சின்னத் துடுக்கு உடனே' '' Anna!, V.K.uncle's very old athai gone forever''

so they could not come'' என்று அண்ணாவுக்கு

விளக்கம் சொன்னானாம்.:)

பெண்ணுக்கும் மாப்பிள்ளைக்கும் தூக்கிவாரிப் போட்டு இருக்கிறது.
உனக்கு யாரு சொன்னா? என்று கேட்டால், மனு(அந்த வீட்டுப் பெண்)
தான் சொன்னா.

ஓல்ட் பிப்பில் கோ டு காட் மா''

என்று மீண்டும் விளையாடப் போய்விட்டானாம்.!!


















எல்லோரும் இனிதாக வாழ வேண்டும்