ஆலம்விழுதுகள் போல்....முடிவுரை

வயதான பெற்றோர்களின் வாழ்வில் ஏற்பட்ட ஒரு சம்பவத்தை


இடம்,பெயர்,சூழ்நிலை எல்லாம் மாற்றி

ஒரு தொடர் பதிவு போட்டிருந்தேன்.

எப்பவும் வாழ்க்கையின் நிதர்சனங்கள் ரசிக்கக் கூடியதாக இல்லை.



அதுவும் அந்தப் பதிவு இன்றைய சில இளம்பெண்களின் மனநிலையைப்

பிரதிபலிப்பதாக அமைந்துவிட்டது.

உண்மையாகவே இருந்தாலும், தங்கள் தரப்பிலும்

நியாயம் இருப்பதை எடுத்துக் காட்டி ஒருவர்

பெண்ணா,ஆணா தெரியவில்லை பின்னூட்டமிட்டிருந்தார்.



நான் மறுக்கவில்லை.

அவரவருடைய லிமிடேஷன்ஸ் என்று ஒன்று இருக்கிறது. ஒருவருக்கும்

தங்கள் வாழ்க்கையில் யாரும் வந்து தினசரி ரிதம் கலைவதை விரும்புவதில்லை.



அவர்கள் வயதானவர்களாக இருக்கும் போது வேண்டாத பயம்,

கற்பனை எல்லாம் வந்துவிடுகிறது.

நம் சுதந்திரம் சில நாட்களுக்காவது பறி போகிறது என்பதைப்

பொறுத்துக் கொள்ள இயலவில்லை.



இந்த நடந்த சம்பவம் ஒரு பெரிய வீட்டில்,சர்வ சௌகரியங்களும்

இருக்கும் இடத்தில் நடந்தது.



கொஞ்சம் அநுசரணை,அன்பு,உபசாரம் இவ்வளவே வந்தவர்கள் எதிர்பார்த்தது.

இந்த சம்பவம் முடிந்து அவர்கள் திரும்பி அவரவர்

இருக்கும் தேசத்திற்கும் போயாச்சு.



ஆனால் இனி இப்படித்தான் இருக்கும் என்றும் புரிகிறது.



வேறுயாரையாவது இந்தப் பதிவு வருத்தியிருந்தால்

அவர்கள் பொறுத்துக் கொள்ளுமாறு கேட்டுக் கொள்ளுகிறேன்.



எல்லோரும் நல்லவரே. அவரவர் எல்லையில் நாம் நுழையாமல் இருந்தால்.:)

அன்புடன்,

வல்லிமா.
எல்லோரும் வாழ வேண்டும்.