கண்ணில் தோன்றும் காட்சி யாவும் கண்ணா உனது காட்சியே

குழந்தையும் தெய்வமும் கொண்டாடப்படும் இடமாக 60 நாட்கள் ஓடிவிட்டது.
மழலை அள்ளித் தெளித்து,
பாட்டுகளும் பாடி,
அம்மா கொஞ்சம் கோபித்தால் ''ஏம்மா காரமாப்
பேசறேன்னு'' கேட்டு அசத்தின உழக்குப் பையன்
　
நீயும் என்னோட வரியான்னு கேட்டு விட்டு, அப்பாவைப் பார்த்துட்டு உனக்கு கம்ப்யூட்டர்ல ஹலோ சொல்றேன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்
என்றபடி
திறந்த கதவு வழி குழந்தைகளும் மகளும் விரைந்து விட்டனர்.
என்னைச் சுற்றி நிற்பவர்களைப் பார்த்தேன் . சில பேர் கண்களில் கலக்கம். கண்ணீர்.(நானும்தான்)
சில கண்களில் பெருமிதம்.
நல்லபடியாப் போய்விட்டு வாம்மா.
பத்திரமாக இருங்க.
விமானத்தில ஓட வேண்டாம்.
பப்பிள் கம் தொண்டையில் மாட்டிக்கும் எடுத்துடு.
பாட்டி நீ அடுத்த வருஷம் வரயா.
சுதந்திரதினத்தை ஒட்டி செய்திருந்த பாதுகாப்புச் சட்டத்தை மீறி உள்ளே செல்ல முடியவில்லை.
கண்ணாடி வழி கூட உணர்ச்சிகள்
போய்ச் சேரும் என்பதை கிட்டத்தட்ட 600 அடிகள் தொலைவிலிருந்து என் பெண் கண்ணில் பார்த்தேன்.
அவரவருக்கு வாய்த்த இடத்தில் சீரும் சிறப்புமாக இருக்கத்தானே நாம் இவர்களை பெற்று வளர்த்தோம்!!
மீண்டும் ஒரு வசந்தம் வரும். காத்திருக்கலாம்.:)






எல்லோரும் வாழ வேண்டும். நாட்டில் எல்லோரும் வாழ வேண்டும்.