என்றும் ஆள்பவள் ஆண்டாள்

எல்லோரும் இனிதாக வாழ வேண்டும்
  ஸ்ரீ கோதை நாச்சியார் , மனித வார்த்தைகளுக்கு அப்பாற்பட்டவர்.
எல்லாமே வரலாற்று சம்பவமாக்ப் பதிந்திருக்கின்றன.
  இதில் யாரோ ஒருவர் அப்பழுக்குச் சொன்னர் என்றால் வருந்த வேண்டியது நாம் அல்ல. அவளிடம் தீரா பக்தி செலுத்தும் குடும்பங்கள் ,அதில் பிறந்தவர்கள் என்று பார்க்கும்போது,
 
இதெல்லாம் தீயினில் தூசாக வேண்டிய மொழிகள்.


பழைய சம்பவம் ஒன்று நினைவுக்கு வந்தது. நாங்கள் சேலத்தில் இருந்த நேரம். அம்மா வீட்டிலிருந்து 3 மாதக் குழந்தையையும்,அவள் அண்ணனையும், என் தம்பி ,மற்றும் என் கணவரோடு ஒரு வண்டியில் சேலம் நுழைகிறோம்.

திடீரென் கறுப்புக் கொடிகளோடு ஒரு ஆரவாரக் கும்பல். என் வாழ்க்கையில் அதுவரை பார்த்திராத பெரிய பெரிய ராமர்,சீதை,லக்ஷ்மணன் பிம்பங்கள். அடுத்த காட்சி உறைய வைத்தது. அவர்கள் கழுத்தச் சுற்றி செருப்புகளால் மாலைகள்.
கெக்கலிக்கும் கோஷங்கள்.
கணவரே பிரமித்துப் போனார். குழந்தையோடு குனிந்து கொள்.
ரங்கா அவர்களைப் பார்க்காதே. என்ற வண்ணம் வண்டியை
லாவகமாக ஒடித்து வேறு சந்து வழியாக வெளி வர வழி செய்தார்.
இன்னும் பசுமையாக அந்த அலங்கோலம் நினைவை விட்டு அகலவில்லை.
 இது நடந்து 48 வருடங்கள் ஆகிறது.

இந்த நிகழ்ச்சியை பின்னர் ,என் மாமனார் வந்திருந்த போது,
மனிதர்கள் செய்யும் எந்த மாற்று நிகழ்வும் பகவானைத் தொடாது.
என்று விளக்கிச் சொன்னார்.
அதே போல இப்போது நடந்திருக்கும் சொற்பொழிவு.

 இதற்குப் பதில் சொல்ல நேரம் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டாம்.
உலகத்தைக் காப்பவர்களுக்கு, நாம் அரண் கொடுக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை.
காலம் பதில் சொல்லும்.