பயணம் 3,பகுதி 6

திவா கேட்ட கண்ணாடித்தரையின் வியூ,சி.என்.டவர்

ஸ்கைலான் நயாகரா

நயாகரா வீதிகளில் ஒன்று. காசீனோஒன்றும் இங்கே இருக்கிறது.

போட்டோ எடுக்காமல்போக முடியூமா:0)

ட்டொரண்ட்டொவிலிருந்து திரூம்புகிறோம்.

கம்பீரமா நிற்கும் ஒரு இந்தியப்பெண்.

நயாகராவின் கரையோரம்

கண்ணாமூச்சி ஆடும் நதி.

நம்ம் ஊரில் இப்படி ஒரு சாலை நினைவுக்கு வரூகிறது.

கரூர் சேலம் பாதைதான் அது.அகண்ட காவேரியில்லிருந்து பிரிந்து வரும் ஒரு அகண்ட வாய்க்கால் தண்ணீர் சலசலக்க பஸ்ஸோடூ கூடவரும்.

அந்தப்ப் பதினெட்டு வயதுக் கனவில் மூழ்கீய நாட்களில் ஒவ்வோருபயணமும் குட்டியோ ,,பெரிசோ

அலுப்பே தட்டாது. அதுவூம் அந்த மாதம் நாலாவது மாதத்தில்

கருவாக உள்ளே இரூந்த பையனிடம் பேசீக்கொண்டு வந்தநினைவு:)

எல்லாமே அதிசயமாக இரூந்த நேரம்.

சரி இப்போ நயாகராவுக்கு வந்துவிடுவோம்:)

வாடகைக்காரில் வந்த்து எம்பசி ஸ்வீட்ஸில் 34ஆவது மாடிக்குப் போகையில் பேரனுக்கு இருந்த சந்தோஷம் சொல்லீ முடியாது:))))))

அதுவும் அறைக் கதவைத் திறந்ததும் தெரிந்த காட்சி ....நயாகரா நயாகரா.

எல்லோரும்
ஓடிவிட்டோம் அந்த்த ஜன்னல் பக்கம்.

அப்போதிருந்து எடுத்த படங்கள்

இன்னும் (வலையில் ஏற்றாதது) நிறைய இருக்கின்றன.முதல்

நாள்நாங்கள் போக விரும்பிய இடம் காசூ நிறைய புழங்குமே காசினோ...அங்க.

ஆளுக்கு பத்து கனடியன் டாலர் மாற்றிக் கொண்டோம்.

நான் கவனமாக கைக்கடிகாரத்தைக் கழட்டீவைத்தூவிட்டேன்.

எல்லாம் ஒர்
முன்னேற்பாடு தான். நம்மை மீறி தர்மபுத்திரர் வெறி வந்துவிட்டால்:)

மாப்பிள்ளை அழைத்துப் போனார். அப்ப நேரம் இரவு10 இருக்கும். பெண் அரை மணி
நேரத்தில் வரலை என்றால் கதவு திறக்கப் படாது என்று சிரித்தாள்.
பெரிய பேரனுக்கு ஒரே வருத்தம்.
இதெல்லாம் தப்பு தாத்தா. யூ ஷுட் நாட் டூ இட். வேனுமானால்
நான் ஹெல்புக்கு வரேன். என் கிட்ட 100 டாலர் இருக்கு என்றானே பார்க்கணும்:)

அவன் வயசுப் பையன்களை விட மாட்டார்கள்

என்று தெரிந்ததும் சப்பென்று போய் விட்டது:)

அத்தனாம் பெரிய இடத்தை நான் பார்த்ததே இல்லை.
வரிசை வரிசையாக ஸ்லாட் மெஷின்கள். இரவு பகல் என்று பாராமல் விளையாடும் மனிதர்கள் மனுஷிகள். பாட்டி தாத்தாக்கள்.
அவர்களுக்கு வேண்டும் என்பதை தர பணியாளர்கள். பூம் பூமென்று அலறும் இசை.
கர்மமே கண்ணாயினாராக ஏதோ ஒரு கணக்கோடு விளையாடும்
அவர்கள், ஒரு ஆயிரம் பேராவது இருக்கும்.

மாப்பிள்ளை எப்படி விளையாடவேண்டும் என்று காண்பித்தார்.
பத்தே நிமிடத்தில் எங்கள் பத்து டாலரை அந்த யந்திரம் முழுங்கிவிட்டது.
சரி நமக்குக் கட்டுப்படியாகாது என்று நினைத்தவாறு எழுந்துவிட்டோம். பக்கத்திலிருந்த
பணக்காரப் பாட்டி, இன்னோரு நூறு டாலரை
மாற்றிக்கொண்டிருந்தாள்.:)
ஏற்கனவே ஜெயித்த பணத்தை அழகாகப் பையில் போட்டுக் கொண்டாள்.அவள் அநேகமாக அடுத்த நாள் காலை வரை இருப்பாள் என்று நினைத்தபடி ,காலாற அருவியைப் பார்க்க நடந்தோம்.