மீண்டும் பாட்டி......

ஊருக்கு வந்ததும்,
இருக்குமிடம் பழக இந்த ஊரில் நான்கு நாள் ஆகுமே.

அதை மறவாமல் கடைப்பிடித்தாச்சு.
அதாவது பகலில் தூங்கி,
இரவிலும் தூங்கி காலத்தைக் கழித்து
மறக்காமல் தமிழ்மணம்,தினமல்ர், ஹிண்டு ஆன்லைன்,
ஆபிச்சுவரி காலம்
எல்லாம் பார்த்தேன்.
இவங்களுக்கு சந்தேகம் வந்துவிட்டது.
''அது எப்படிம்மா உனக்கு கம்ப்யூட்டர் பக்கம் போனால் முழிப்பு வருகிறது,
சோஃபா பக்கம் வந்தால் தூக்கம் வரதே '' என்று கேட்டார்கள்.

என்னைக் கொண்டுவிட வந்த கடைசிப் பையன்
சொன்னான்,''அம்மா முன்ன மாதிரி இல்லை.
எட்டு வருட இண்டர்னெட் மெயிலம்மா இல்லை.
இப்போது புதிய வல்லியம்மா.''

என்றான். என்னடா இது நியூ, இம்ப்ருவ்டு
சர்ஃப் மாதிரி கமெண்ட் வரதேனு பார்த்தேன்.

ஏனெனில் ஏற்கனவே இந்த வயதில் இதென்ன புதிதா
அப்படினு கேக்கறவங்களை

ஆசிய,ஐரொப்பாக் கண்டங்களில் பார்த்த அனுபவம் இருந்ததால்,
''என்னதான் நடக்கும் நடக்கட்டுமே''
என்று தமிழ், தேன்கூடு என்று சொல்ல
ஆரம்பித்தேன்.
நீ எழுதுவதை யாரும்மா படிக்கிறாங்கனு
கேள்வி.
தொடர்ந்து நீ ஒரு ஆண் பெயரில் எழுதலாமேனு ஒரு யோசனை,
வீட்டு சமாசாரமெல்லாம் எழுதிவிடுவாயோனு ஒரு சந்தேகம்.''
ஹ்ம்ம். என்னதான் பிரபலமாயிருந்தாலும்(!!)
படிக்கிறவங்களைக் கண்டுபிடிக்கிற யுக்தி இன்னும் தெரியலை என்று அவர்களைச்
சமாதானப் படுத்தினேன்.

அப்பொழுதுதான் ஒரு பழைய எழுத்தாளரின்
மனைவி என்னிடம் புலம்பியது நினைவு வந்தது.
அந்த அம்மா ''இவரு நான் நின்னா உக்கார்ந்தா, யாரவது வீட்டுக்கு வந்தா எழுதிடுவாரும. எதுக்கும் அவரிடம் பேசும்போது சாக்கிரதையா இருங்க.
அதை வைத்து ஒரு சரித்திரமே எழுதிடுவாருனு''
சொன்னாங்க.:-0)

அப்போதுதான் எனக்கு,அட இது கூட நல்லா , சிந்தனைக்குரிய ஐடியாவா இருக்கே '

என்று தோன்றியது.
இப்படியாகத் தானே நாட்கள் கழிய
கண்ணன் பிறக்கும் நாளும் வந்தது.