வேண்டாத பொய்கள்

இப்பொ ஒருத்தர்கிட்ட நீங்க எங்க வீட்டுக்கு
வரீங்களா என்று கேட்டால், சரி, முடியாது
இதுதானெ எதிர்பார்ப்போம்?

1, ஓ அதுக்கென்ன வரோமே . எப்போனு சொல்லு.

இது ஒரு பதில்.

2,ஒரு இரண்டு வாரமா ஒரே வேலை,அலைச்சல்
உடம்பு வேற படுத்தறது
முடிஞ்சா பாக்கலாம்
.நீ தப்பா நினைச்சுக்காதே என்ன,.

இதில் என்ன தப்பு.அவங்களுக்கு உண்மையாவே
நிறைய வேலை இருக்கலாம் என்று கேட்கலாம் நீங்கள்.

இந்த மாதிரி பதில் சொல்வது உங்க பக்கத்து வீட்டு ஐயாவோ அம்மாவாகவோ,
தினம் அவங்க வீட்டு நடவடிக்கை உங்களுக்குத் தெரிந்ததாக
இருந்தால்?
அதாவது 20 வருடங்களாகத் தெரிந்தவராக இருந்தால்?
இதுக்குப் பெயர் தான் வேண்டாத
பொய் சொல்வது.
அவசியமே இருக்காது.

கேள்வி கேட்டோம் இவர்களை!!!!!!
தொலைந்தோம். !
பொய் சகட்டு மேனிக்கு வரும்.
அப்படியாவது கேள்வி கேட்கணுமா என்ன
என்பீர்கள்.
சரி , இதோ ஒரு உதாரணம்.
ஒரு ஐம்பது வயதை நெருங்கிக் கொண்டு இருக்கும்

எங்கள் நண்பர் வருகிறார்.
அவர் இன்னும் சில நாளில் வேறு
இடம் வேலை நிமித்தம்
வெளிநாடு போகப் போகிறார்.
விசா,டிக்கட் எல்லாம் வந்தாச்சு.

எப்படித்தெரியும்னு கேக்கறீங்க. அவங்க
இல்லாளும் நமக்குத் தோழிதான்.

புதிய சூட்கேஸ், தைத்த துணிவகைகள், அரைத்து வைத்த
(வெளிநாடு எடுத்துப் போக)ப் பொடிவகைகள்
முதல் நம்மிடம் கேட்டுவிட்டு,,
அவங்க வீட்டுக்கு வரச் சொல்லி

பார்க்க வைத்து அனுப்பும் வெகுளி அந்த அம்மா.

.
இவ்வளவு ஆன பிறகு நம்ம வீட்டுக்கு வர மனிதரிடம்
என்ன கேட்போம்?
என்ன சார் ஊருக்குக் கிளம்பராப்பில இருக்கு. எத்தனை நாள் போவதாக உத்தேசம் என்றால்,
அவர் ச்ஒல்லும் பதில் என்ன தெரியுமா?
" அதை ஏன்மா கேக்கறீங்க,
இன்னும் முடிவா ஓண்ணும் தெரியலை.
எங்க ஆபீசில் அப்படி ஒண்ணும் சீக்கிரமா

முடிவு செய்துற மாட்டாங்க.
கடைசி நிமிடத்தில் மாத்திடுவாங்க
நாளை.
எல்லாம் ஏர்போர்ட்டில் காலை வைத்து
ப்ளேனில் ஏறினாதான் நிச்சயம்''
என்று பதில் வரும்.
அய்யோடா ஏண்டா கேட்டொம்னு இருக்கும்.

அப்புறம் இன்னோரு ரகம்.
அவங்களுக்கு உண்மையே வாயில வராது.

எனக்குத் தெரிந்த மனிதர் அவர் பொண்டாட்டிகிட்ட
வீட்டை விட்டுக் கிளம்பும் போது

"இந்தப் பாரு எங்கே போறேனு கேக்காதே.
உன் கிட்ட கிழக்கே போறேனு சொல்லுவேன், ஆனால்
மேற்காலே தான் போவேன்.
என்னைப் பொய் சொல்ல வைக்காதே''

அந்த அம்மா சிரிச்சுப்பாங்க.
50 வருஷக் குடித்தனமாச்சே.

''சரி, கழுதை கெட்டா குட்டிசுவர்''
எனக்குத் தெரியாதானு சொல்லுவாங்க.
நான் அந்த அம்மாவோட பொறுமையைப்
பார்த்து அதிசயப் படுவேன்.

அவங்க '' இளமையிலே நிறையாக் கவலைப் பட்டாச்சு.

எனக்கே 64 ஆச்சு.
அவரோட சினேகிதர்கள் எல்லோரும்

எப்படிப் பட்டவர்கள் என்றும் தெரியும்.
அவரைத் தேடி அவர்கள் இங்கே வருவார்கள்,
பின்னாலேயெ அவரும் வருவார்.

எல்லோருக்கும் இங்க தானெ காஃப்பி'
என்பார்.
அப்பாடி இவ்வளவு இருக்கானு நினைப்பேன்.
நமக்கும் இத்தனை வயசானா
புத்தி தெளியுமோ என்னவோ:-)

குடும்பப் பொய் இருக்கட்டும்,எங்க வீட்டு
முனி(உதவி செய்யும் அம்மா)
இருக்காங்களே,,
அவங்க பெண்ணும் வேறு இடத்தில் வேலை
செய்பவர்.அவரும் வருவார்.
இந்த அம்மாவைப் பத்தி அந்தப் பெண்ணுகிட்ட
கேட்டா,''ஐய்ய எனிக்கு இன்னா தெரியும்
அது எங்கியோ போவும் வரும்.
நானா காண்டேன்''
என்பார். ஒரே வீட்டில் இருப்பவர்கள் இருவரும்.

என்ன ,,அம்மா அயனாவரம் போயிருப்பார்.
பொண்ணு அம்மா என்கிட்ட சொல்லாமல் இரண்டு

நாள் விடுமுறை எடுத்ததை மறைக்க
ஹார்ம்லெஸ் லைஸ்// சொல்லுவார்.

பொய் சொல்லலாமே என்று பதிவு
போட்டதற்கு மாற்று இந்தப் பதிவு.:-)