கண்ணா வா வா.

திருவளர் செல்வன் கண்ணன் இன்றுதான் வருகிறான் எங்கள் வீட்டுக்கு. இந்த வருடம் 3 தடவையாக வருகிறான். ஏற்கனவே
ஆடி மாதமே ஒரு வரவு. ஆடிப் பௌர்ணமி கழிந்த எட்டாம் நாள் வந்துவிட்டான்.
அமோகமாக எண்பது சதவிகிதம்
சீடை முறுக்கு என்று அவனுக்குக் கை காண்பித்து விட்டு,
மகிழ்ந்து அவை எல்லாவற்றையும்
எல்லோரும் கபளீகரம்
செய்தாச்சு.
நேற்று சில வீடுகளுக்கு வந்தான். பாவம் கால்கள் வலிக்கிறதோ கிருஷ்ணா உனக்கு.
எத்தனை வீடுகளில் பாதங்கள்
போட்டிருப்பார்கள்?
அத்தனை பாதங்களிலும் திருவடிகளைப்
பதித்தாயோ.
சுக்கு வெல்லம் சரியாகச் சாப்பிட்டாயா.

அவல் வறுத்தால் பிடிக்குமா? அப்படியே
சாப்பிடுவாயா? அவலுடன் அன்பு கொடுக்க
நாங்கள் குசேலர்களா //
உன்னைப் பார்த்து உருக?உடனேயே
நீயும் அணைக்க? நாங்கள் உன் குழலும் இல்லையே.

அதுதான் வெண்ணை பிடிக்கிறதோ உனக்கு.
உன்னைப் பார்த்தவுடன் அதற்கு
உற்சாகம் பொங்கி வெண்ணையாகக்
கரைந்து விடுகிறது.
கரைந்து ,உன்னில் இணைந்து 'வேறு' என்பதே இல்லாமல்
ஒன்றாகத்தான் ஆசை.
நீயே வந்து ஆட்கொண்டால் தான் எங்களுக்குப் பெருமை.
நீ வரும் நேரத்தை நாங்கள் அறிந்து கொண்டால்
போதும்.
அந்த அறிவையும் நீதான் கொடுக்க வேண்டும்.


இதோ இன்றைய தினமணியில் கண்ணனைப் பற்றி
வந்த அரும் உரை.
கண்ணன், பாண்டவர்களைப் பார்க்க வனத்திற்கு வந்தாராம்.
அப்போது பாண்டவர்கள் குளிக்க ஏதுவாக ஒரு பெரிய பாண்டத்தில் தண்ணீர் கொதிக்க வைக்க திரௌபதி அடுப்பில் தணல் சேர்த்துக்கொண்டு இருந்தாளாம்.
சிறிய நேரம் கழித்து சோதித்தால் தண்ணீர் சூடாகவே இல்லை.
மற்றவர்கள் தொட்டுப் பார்த்தால் சுடவில்லையாம்.
அவர்களுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை.
இதென்ன அதிசயம்!!அக்கினி சூழ எரிகிறது,, தண்ணீர் கொதிக்கவில்லையே என்று கிருஷ்ணனைப் பார்த்தார்களாம்.
அவன் சிரிக்கிறான்.
அந்தத் தண்ணீரைக் கீழே கொட்ட சொல்லுகிறான்.
ஒரு தவளைக் கொட்டிய தண்ணீரிலிருந்து குதித்து
ஓடுகிறது.
என்ன பண்ணுவது த்ரௌபதி
நீ ஊற்றிய தண்ணீரில் இருந்த தவளை முன்னாலேயே என்னைச் சரண் அடைந்துவிட்டது.
அதைக் காப்பாற்ற
அக்கினியின் தன்மையை மாற்றிவிட்டேன் என்றானாம்.
(புசித்துவிட்டுக் கூட ) பஜனை செய்வோம் கண்ணன் நாமம்!