வணங்காமுடி

வல்லிசிம்ஹன்

 சிந்தாதிரிப் பேட்டையில், சித்ரா டாக்கீஸும்

கெயிட்டியும் இருக்கும்.

மெரினா போய்விட்டு வரும்போதோ

காசினோ தியேட்டர் போய் சினிமா பார்த்துவிட்டு வரும்போதோ

புரசவாக்கம் பஸ் அந்த வழியாகத்தான் போக வேண்டும்.

1957 என்று நினைக்கிறேன்.

அந்த மாபெரும் கட் அவுட் கண்ணில் பட்டது.

அப்பொழுது அதற்குப் பெயர் கட் அவுட் என்று கூடத் தெரியாது.

சிவாஜி மிகப் பெரிய உருவத்தில்

 விலங்குகளால் கட்டப்பட்ட, கை கால்களுடன் 

கம்பீரமாக நிற்பார்.அந்தப் பிரம்மாண்டத்தைப்

பார்க்க ஒரு கூட்டமே நிற்கும்.

அது போல இது வரை ஒரு கட் அவுட் வந்ததோ தெரியாது.

என் நாலடி உயர்த்துக்கு 

அந்த பிம்பம் அவ்வளவு பெரிதாகத் தெரிந்ததோ:)

வணங்காமுடி என்ற பெயர் வேறு அதிசயமாக

இருந்தது.

பாட்டி என்னை இந்தப் படத்துக்கு அழைத்துப்

போகவில்லை. 

பின்னர் வணங்காமுடியின் பாடல்கள் சிலோன் வானொலியில் 

கேட்டு

மிகப் பிடித்தது.மோகனப் புன்னகை வீசிடும் நிலவே பாடலும் தான்
எத்தனை இனிமை.
தஞ்சை ராமையாதாஸ் அவர்களுக்கும், திரு .ஜி.இராமனாதனுக்கும்
எவ்வளவு நன்றி சொன்னாலும் போதாது. மலையே உன் நிலையே நீ பாராய்.,

Kandasamy SEKKARAKUDI SUBBIAH PILLAI  அவர்களுக்கும் என்றும் நன்றி

சொல்லுகிறேன்.

யூ டியூபில் இருக்கும் பழம் பாடல்களை

அவர் மீட்காவிட்டால் இன்று கேட்கமுடியுமோ

என்னவோ!!!