வாழ்வின் மகிமைகள்

வல்லிசிம்ஹன்

 வாழ்வின் மகிமைகள் உணரும் நேரம் இன்னேரம்.

செய்ய வேண்டியவை,செய்ய வேண்டாதவை
எல்லாவற்றையும்  பகுதிகளாகப் பிரித்துப் பார்க்க வேண்டும்.
செய்ய வேண்டியவை.
முதலில் பிரார்த்தனை. அசைக்க முடியாத
நம்பிக்கை இறைவனிடம் வைப்பது.
பலபல செய்திகள் காதில் விழத்தான் செய்கின்றன.
நம் குழந்தைகள் பத்திரமாக இருக்க வேண்டும்
என்ற கவலை இருக்கத்தான் செய்யும்.

நான் இருக்கும் தேசத்திலிருந்து
இந்த வருடக் கடைசிவரை பயணங்கள் சாத்தியமில்லை
என்று நேற்று சொன்னார்கள்.

நிறைய பேரை பாதிக்கக் கூடிய விஷயம் தான்.
இங்கே இரண்டுங்கெட்டான் நிலையில்
மாட்டிக் கொண்டவர்களுக்கு உதவி செய்யவும் பலர்
முன்வந்திருக்கிறார்கள்.

என்னைப் பொறுத்தவரை நான் எங்கிருந்தாலும் ஒரே கணக்குதான்.
இன்னும் சென்னையில் தனியாக இருந்திருந்தால்
சமாளித்திருப்பேனோ  என்ற கேள்விகளுக்கே
இடம் இல்லை.
என் தோழிகள் அனைவரும் அவரவர் மகன் அல்லது மகள்
வீட்டுக்குப் போய்விட்டார்கள்.
இன்னும் சொல்லப் போனால் கூட்டுக் குடும்பம் மீண்டும் துளிர் விட்டிருக்கிறது
இப்படி எழுத ஆரம்பித்ததும் கிடைத்த செய்தி,
இந்தியா செல்ல ஒரு லக்ஷ்ம் ரூபாயில்
 இங்கு விசா இல்லாமல் தங்கிவிட்டவர்களை
அழைத்துச் செல்ல விமானங்கள்
ஒரு வாரத்துக்கு வரப் போவதாக நல்ல செய்தி
கிடைத்தது.
150,000 நபர்கள் செல்வதாகவும் டிக்கெட்
பதிவு செய்யப் பட்டிருப்பதாகவும்  தெரிகிறது.

அங்கு சென்றதும், 14 நாட்கள் க்வாரண்டைனில்
அவர்கள் இருக்க வேண்டும்.
பிறகு அவரவர் இடத்துக்குச் செல்லலாம்.
 அங்கேயிருந்து இங்கே வர வேண்டியவர்களும் இருப்பார்களே.
எனக்குத் தெரிந்தே இரண்டு மூன்று குடும்பங்களில் உறவினர்
வருகை அவசியமாகிறது.
பிள்ளைப்பேறுக்கு அம்மா வந்துதானே ஆகவேண்டும்.'!!!
இறைவன் என்ன மனது வைக்கிறானோ.

செய்யக் கூடாததாக நான் நினைப்பது அதீத கற்பனைகளுக்கு உள்ளாகி நம்
நேர்மறை எண்ணங்களை இழப்பது ஒன்றுதான்.
மனம் நலிவடைந்தால் உடல் அதைக் காட்டும்,.
எங்கும் போகாமல் எவரையும் காணாமல்
சாதாரணமாகப் பேசாமல் நமக்குள்ளேயே
அடங்குவது சிரமமமே.
முடிந்தவரை அலறும் செய்திகளை ஒதுக்கி இருக்கும் இடத்தைப்
பிரார்த்தனைகளால்  நிரப்பி,
எப்பொழுதும் போல் வாழ்க்கையை நடந்து ,கடந்து செல்ல வேண்டும்.
முயற்சிப்போம். இதோ கடமைகள்   நிறையவே காத்திருக்கின்றன.
 வெல்லுவோம் இந்த அரக்கனையும்.