ஸ்வரங்கள் இழைபின்னும் 6

வல்லிசிம்ஹன்

எல்லோரும் நலமாக வாழ வேண்டும்.

ஸ்வரங்கள் இழைபின்னும்  6

சிகாகோ கிளம்பியதும் வெங்கட் மாமா,  அங்கு நிலவும் அதீதக் குளிர் பற்றி சொல்லி இருந்தார்.
எல்லோருக்கும்    ஸ்வெட்டர், ஜாக்கெட் வாங்க வேண்டி இருந்தது.



இந்த அளவு பனி இந்த மாதக் கடைசியில்.
சிகாகோ ஏர்போர்ட்டில் இறங்கியதும்   தொழில் மாட்டிய  பையுடன் இசைக்குழு வாயிலுக்கு விரைந்தது.

அங்கே தாயாராகக் காத்திருந்த லிமோசினில் கலைஞர்களும் 
அவர்களுடய   இசைக்கருவிகளும்  பத்திரமா உள்ளே புகுந்தனர்.
டெர்மினல் விட்டு வெளியே வரும்போது முகத்தில் சில்லென்று அறைந்தது காற்று.




பெண்கள் தங்கி இருந்த   வீட்டிலிருந்து  அரைமணி நேரத்தில் போகும் தொலைவில் இருந்தது.

இளைஞர்கள் அவர்கள் இடத்திலிருந்த   டால்க்ராஸ்  பகுதி யிலிருந்து அதே தொலைவு தான்.

அலைபேசியில் பேசிக்கொண்டு  அங்கு செல்லும் நேரத்தைக் குறித்துக் கொண்டனர்.
எப்பொழுதும் வார இறுதியில் நடக்கும்  இசைக் கச்சேரிகள் கொலம்பஸ் நாள் என்பதால் திங்கள் 

நடந்தது.

மஹி,தன்யா,நிகிதா,மானசி  அனைவரும்  ஊபர்  வண்டியில் 
துணைக்கு திருமதி சுதாவையும் அழைத்துக் கொண்டு கிளம்பினார்கள்.

ஹரன், பரணி,ரகு நந்தன்  டாக்டர் டகுபாட்டியின்   வழிகாட்டலில் தாங்களே அரங்கத்தைச் சென்று அடைந்தனர்.
 இவர்களது  நிகழ்ச்சிகள் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக 
அமைந்திருந்தது.
மஹியின் இசைக்கச்சேரி 20 நிமிடங்கள். ஒதுக்கப்பட்ட நேரத்தில்  மஹாகவியின் 
பாடலும், பாபநாசம் சிவன்  அவர்களின் பாடலும்,  ஊத்துக்காடு  கண்ணன் பாடல்களில் ஒன்றான "நீதான் மெச்சிக் கொள்ள வேண்டும் "

பாடலையும்   ஒரு தியாகைய்யரின்  கிருதியுமான 

சீதம்மா மாயம்மா  வையும் அருமையாகப்   பாடி  முடித்துகே கரவொலி பெற்றால்.
ஐந்து நிமிட இடைவெளியில், ஹரனின்  சுகமான இந்துஸ்தானி இசை.

பக்க வாத்தியங்களை சபையினர் ஏற்பாடு செய்திருந்ததால் மனத்தைக் கவர்ந்தவள் சாரிகா.

அவளே  நிகிதாவுக்கும் ,வாசிப்பதாக  ஏற்பாடாகி இருந்தது.
இருவரும் சாரிக்காவைச் சூழ்ந்து கொண்டு ,தங்கள் 
கச்சேரியை வளப்படுத்தியதற்கு 
மகிழ்ச்சியையும்  ,நன்றியையும் சொன்னார்கள். நிகழ்ச்சிகள் முடிந்ததது,
அவர்கள் அனைவரையும்  தங்கள் வீட்டிற்கு  இரவு 
விருந்துண்ண அழைப்பு விடுத்தாள் சாரிகா.



மானசியும் , தன்யாவும்  அடுத்தடுத்து  ஆடினர் .
பிறகு தொடர்ந்தது குழலிசை.

 மதியம் 4 மணி  அளவில் நிகழ்ச்சிகள் பூர்த்தியானதும் 
அனைவரும் சாரிக்காவின் வீடு இருந்த  White Eagle   பகுதிக்கு வந்தனர்.

அனைத்து வீடுகளும் பிரம்மாண் டமாய் இருப்பதாகத் தோன்றியது.

பாதிக்கு மேல் இந்தியர்கள் தான் இங்கே என்றபடி அவர்களை வீட்டிற்குள் அழைத்துச் சென்றாள்  சாரிகா.
அவளே வண்டி ஒட்டி வந்ததால்  இன்னொரு வண்டியில் மற்றவர்கள் வந்து சேர்ந்தனர்.

களைப்புத்தீர   மாலையில் அபாமினாபிள்  படம் பார்ப்பதாக 
முடிவெடுத்தனர். 
குளிருக்கு ஏற்ற  உடைகளை உடுத்திக் கொண்டு,உற்சாகமாகக் கிளம்பும் 
இசைக் கலைஞர்களை பார்த்து மகிழ்ந்தனர் பெற்றோர்.
அடுத்த நாள் சிகாகோவைச் சுற்றி  பார்ப்பதாக ஏற்பாடு. அதற்கு அடுத்த நாள் அரோரா ஸ்ரீ பாலாஜி கோவிலில்    மஹிக்கும் , நிகிதாவுக்கு பாட்டுக்கு கச்சேரியும்  நிகிதாவுக்கு வீணை இசைப்பும் இருந்தன.
மற்றவர்களுக்கு  லெ மான்ட்  ஸ்ரீராமர் கோவிலில்  புல்லாங்குழல்,
நாட்டியக்  கச்சேரிகளும்  இருந்தன.
அங்கேயே  ஹரன்  இசையும்  ஏற்பாடு ஆகி இருந்தது.

எல்லோரும் திரும்ப  மாலை நேரம்  ஆகிவிட்டது.

ஹரனுக்கு   இந்தியாவிலிருந்து அழைப்பு காத்திருந்தது.
அவன் தந்தைக்கு எதிர்பாராத விதமாக உடல் நிலை 
பாதிக்கப் பட்டதால் உடனே திரும்பும்படி வந்த மாமா மைசூரிலிருந்து 
செய்தி அனுப்பி இருந்தார்.

எதுவுமே நல்லதுக்குத்தான்.