மெந்தியக் குழம்பு,அம்மா, நான்..3

எல்லோரும் இனிதாக வாழ வேண்டும்

திருமங்கலம்  1958... அப்பாவும் வந்து விட்டார்.  அடுப்புகளும் தயார்.

 விரைவில் அரிசி களைந்து வெண் கலப்பானையில்

போட்டாச்சு. பருப்பும் போட்டாச்சு. அதாவது அப்பாவின் 

வேலைகளைச் சொல்கிறேன்.

 கரி அடுப்பில் அப்பளம் சுடும் பணி ,என்னுது.

முறையே கரிந்த அப்பளம், சிவந்த அப்பளம் ,வெள்ளை அப்பளம் என்று வரிசையாக

பெரிய சம்புடங்களில் போட்டாச்சு.

திருமங்கலத்தில் அப்போது எவர்சில்வர் பாத்திரக் கடை வரவில்லை.

எல்லாவற்றுக்கும் மதுரை போகணும்.

இல்லையானால் சென்னை வருடாந்திர  விசிட்டில் கனமான பாத்திரங்களை அம்மா வாங்கி வருவார்.

அதை அழகாத் துணிகளில் சுற்றி

அம்மா கொண்டு வரும் அழகே தனி.

ஓ..அப்பளத்தை வீட்டூ வீட்டெனே.

 வேலைகள் ஆரம்பிக்கும் போது அம்மா செய்யும் முதல் வேலை 

புளி உப்பு தண்ணீரில் ஊறப் போடுவதுதான்.

ரசத்துக்குத் தனி, குழம்புக்குத் தனி.

எல்லாருக்கும் பிடித்த உ.கிழங்கை அரிவாள் மணையில் 

நறுக்க அப்பா சொல்லிக் கொடுத்தார். 

 ஒவ்வொன்றாக நான் அரிவதற்கு நேரம் ஆயிற்று.

அம்மாவின் குரல்., எல்லாருக்கும்  பழைய சாதம் சாற்றோடு, உப்பு

போட்டு,நல்லெண்ணெய் விட்டுக் கொடும்மா.

 உ.கிழங்கை என்ன செய்யறது. நான் பதில் கத்தல்.

அதை விட்டுடு. அப்பா பாத்துப்பார் என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள்.,

 நான் பழய சாதம் இருக்கும்  பெரிய மூடி போட்ட 

பாத்திரத்துக்குத் தாவியாச்சு.

 பிடித்த வேலை.

கை அலம்பிக்கோ..அடுத்த உத்தரவு. 

சரி ஆச்சு.

 கரைத்து அப்பா,அம்மா,நான், ,முரளி, ரங்கன் எல்லோரும் சாப்பிட்டு

நாகம்மாவுக்கும் கொடுத்தாச்சு.

பாப்பா கை தங்கக் கை என்றபடி அவளும் மெச்சிக் கொண்டாள்.

   சரி அப்பா ரசம், உ.கிழங்கு செய்வார். நீ மெந்தியக் குழம்பு செய் என்றாளே 

பார்க்கணும்.

 குழம்பு செய்யும் பாத்திரம் மஹா கனம் பொருந்திய வெங்கல உருளி.

 சரி .நாளை முடித்துவிடலாம். இன்றைய மொளகூட்டலுக்கு காய் தயார்.

என் பொறுப்பில் மகள் விட்டு இருக்கிறாள். 

 அதைச் செய்யப் போகிறேன். சரியாகச் செய்யணும். தொடரும் பணி.

.

.