ஏற்ற கலங்கள் எதிர்பொங்கி மீதளிப்ப

அருள்மிகு பாண்டவதூதன்

தோற்றமாய் நின்ற சுடர்

போற்றியாம் வந்தோம்

ஆற்றாது வந்து உன் அடி பணிவோம்

மாற்றாதே பால் சொரியும் வள்ளல்கள்

 பெரியாழ்வர் பெற்று  எடுத்த பெண்பிள்ளை   ஸ்ரீ கோதையின் திருவடிகளில் சரணம்.

ஏற்ற கலங்கள் எதிர்பொங்கி மீதளிப்ப
மாற்றாதே பால் சொரியும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள்
ஆற்றப் படைத்தான் மகனே! அறிவுராய்!
ஊற்றமுடையாய்! பெரியாய்! உலகினில்
தோற்றமாய் நின்ற சுடரே! துயிலேழாய்
மாற்றார் உனக்கு வலிதொலைந்துன் வாசற்கண்
ஆற்றாது வந்துன் அடிபணியுமா போலே
போற்றியாம் வந்தோம் புகழ்ந்தேலோ ரெம்பாவாய்!
****************************************************

ஆய்ப்பாடிப் பசுக்களும் ஆச்சார்ய வள்ளல்களும் இங்கே பேசப்படுகின்றனர்//
இது நான் கேட்ட பிரவசனம்.

ஆய்ப்பாடி பசுக்கள் வள்ளல்கள்
பால் கற்றக்க எடுத்துவந்து பாத்திரங்கள் நிரம்பிப்
பொங்கி வழிந்தாலும் இன்னும் பாலை
வேற்றுமை இல்லாமல் கொடுத்துக்  கொண்டே இருக்குமாம்.
நம் பெருமாளை ஆஸ்ரயிக்கும்  ஆச்சார்ய ,ஆழ்வார்களும் தங்களின் ஆத்மார்த்தமான ,   திருமால் சம்பந்தத்தைப் பற்றிக் கேட்பவர்களிடம் எல்லாம்
சொல்லிச் சொல்லி மகிழ்வார்களாம்.
தாம் பெற்ற இன்பம் அனைவரும் பெறவேண்டும் என்று,பகவான் என்ற பொக்கிஷத்திலிருந்து அமுதம் போன்ற  ரத்தின உபதேசங்களை  வழங்கிக் கொண்டே இருப்பார்களாம்.
நந்தகோபனோ வள்ளல் பெரும்பசுக்களுக்கும் சொந்தக்காரன். கண்ணனையும் பெற்றவன்.
அந்தக் கண்ணனோ என்றும் பொலியும் சுடராக ஒளிகொடுக்கும்
வள்ளலாக நிற்பவன்.
நற்சிந்தனைக்கு மாற்றாகப் பேசுபவர்களை   வெல்பவன்.

அவ்வாறு அவனிடம் தோற்றவர்கள் அவன் வாசலில் ,அவன் கருணை பெறுவதற்காக வந்து இறைஞ்சி நிற்பவர்கள்..
கோதை தன்னையும் தன் பரிவாரத்தையும் அவர்களோடு ஒப்பிடுகிறாள்.
அவர்கள் உன்னைப் போற்றுவது போல நாங்களும் எங்கள் அகந்தையை ஒழித்து உன்னை நாடி  உன் அருளைப் பெறவேண்டி  இங்குவந்து நிற்கிறோம்.
எங்கள் தலைவா கண்ணா!  எங்களுக்கு அருள்வாய் என்று பணிகிறாள். .

தாயே கோதா  ஸ்ரீ, உன் பணிவும் தயவும் எங்களுக்கும் வேண்டும் அம்மா..






 எல்லோரும் இனிதாக வாழ வேண்டும்