கவிதையே !! தெரியுமா

பதினைந்து வயதில் என்ன கனவு இருக்கும்?
பள்ளிக்கூடத்தின் கடைசி நாள்!
அது ஒரு மார்ச் மாத நாள் வருடம் 1964.
கல்லூரி,படிப்பு,எதிர்காலம்,தோழிகள்,அவர்களைப் பிரிவது.
இதை எல்லாம் எழுதவேண்டும் என்று ஒரு நாள் வடித்த கட்டுரை இது.

வெற்றுரை என்பதைவிட இதில் அப்போது எனக்கு
என் மனதில் உதித்த உற்சாகம் தான்
இதைக் கட்டுரை என்று சொல்ல வைத்தது.கவிதைனு சொல்ல துணிவு இல்லை:)

நினைவலை
----------------------------
அலைகடல் பொங்குமா அலைபோலே
நிலையிலா நினைவுகள் பொங்கும் மனதில்
நின்று நிலைக்கட்டும் இன்பம் எந்நாளும்
பொன்னென்னும் நன்மை தரட்டும்


கற்பனைக் குதிரை பறக்கட்டும்
கணக்கிலா இடங்களைக் கடந்தவாறு
கண்காணவியலா இடங்களுக்கு
கண்மூடிச் செல்லட்டும் பாய்ந்தோடி
இன்பம்தான் எத்தனை எண்ணும்போதே!
ஈடேறா எண்ணங்கள் இனி இல்லை
கோடானுகோடி துன்பமெல்லாம்
கேளாமல் நமை விட்டுப் பறந்து செல்லும்!
ஆகையால் நண்பீரே
ஆச்சரியம் வேண்டாம்
ஆனந்தம் கொள்வீர்!
மனதால் இணையும்போது
பிரிவில்லைஎன்றும் நமக்கு.
*************************************************
-----------------------------------------------------------------------------
இதில் நிறைவான வார்த்தைகள் இருக்கும் என்றால் அது எங்கள் தமிழ் மாஸ்டரின் பொறுப்பு.
இலக்கணம் சரியில்லை என்று இருந்தால் அது கட்டாயம் என் தவறு தான்.
யாப்பிலக்கணம் சொல்லிக் கொடுக்கும் நேரம் எனக்கு கடைசி பென்ச் சொந்தமாகிவிடும்.:))