அமீரக வலைப்பதிவர்களைப் பார்த்தேன்..மீள் பதிவு

அவர்கள் வலையில் இவர்கள் விழுந்தார்கள்.
வலைபோட்டுத் தேடினேன்.
இதெல்லாம் நாம் சகஜமாக உபயோகிக்கும் வார்த்தைகள்
இல்லையா.
உண்மையாகவே பாசவலையில் விழுவது ,
அன்பு வலையால் சூழப்படுவது எப்படி இருக்கும்
என்பது நேற்று, துபாய் அமீரகத் தமிழ்ப் பதிவு நண்பர்களைச் சந்தித்ததும்
தான் தெரிந்தது.
எல்லோரும் என்னை விட வயதில் மிகச் சிறியவர்கள்.
அவர்களுடைய அலைவரிசையில் என்னால் பேச முடியுமா
என்று மிகவும் சந்தேகம்.
புகுந்த வீடு போகும்போது எவ்வளவு பயம் இருந்ததோ அத்தனை
nervous ஆக இருந்தது.
இவர்கள் அனைவரும் வலை உலகில் தனித் தனி இடம் பிடித்தவர்கள்.
கணினி தொழில் நுட்ப அறிவு உடையவர்கள்.
நாமோ பகிர்தல் என்ற ஒரே ஒருநோக்கத்துக்காக
தமிழ்மணத்தில் எழுதும் நபர்.
இத்தனை சந்தேகம் மனதில் இருந்தாலும், நண்பர்களைப் பார்க்கப் போகும் உற்சாகம் தொற்றிக் கொண்டது.
அபி அப்பா வியாழக் கிழமை போன் செய்து,''அம்மா
எல்லோருக்கும் சொல்லிவிட்டேன்.
அனைவரையும் கராமா கிடெசன் பார்க்கில் சந்திக்கலாம்''
மாலை ஐந்து மணிக்கு என்றதும் எங்க சிங்கத்திடம் சொல்லி
என்னை அழைத்துப் போகும்படி கேட்டுக் கொண்டேன்.
மகனும் அலுவலக விஷயமாக தெற்குக் கொரியா போவதால்
இரண்டு மணி நேரமாவது சந்திக்கலாம் என்ற முடிவுடன்
4.30 மணிக்கு வீட்டை விட்டுக் கிளம்பினோம்.
சரியாகப் பத்து நிமிடத்தில் கராமா கிடேசன் பார்க் வந்துவிட்டது.
எலோருக்கும் முன்னாலேயெ வந்துவிட்டொமே, என்று அபி அப்பாவுக்குப் போன் செய்ததும், அவர் ஆபத்பாந்தவராக்த் தம்பி இருப்பார் மா, இதோ நான் வந்து கொண்டே இருக்கிறேன் என்றார்.
சிங்கத்துக்கு மகனோடு போகும் வேலை இருந்தாலும், என்னோடு பார்க்கை வலம் வர ஒத்துக் கொண்டார்.
தெமேனு போய்க் கொண்டிருந்த ஒருவரை நிறுத்தி நீங்களா தம்பி என்று விசாரிக்கவும்.
நை நை என்று அவர் போய்விட்டார்.
இந்தத் தம்பி உசரமா இருப்பார்னு தெரியும். முகம் சரியா நினைவுக்கு வரவில்லை.
இது என்னடா வம்புனு இன்னும் ஓர்ரிரு குடும்பங்கள் பக்கம் போயி 'are you Thambi''?
என்று கேட்டு விட்டு, நாங்க தம்பிதான் , ஆனால் நீங்க தேடறவர் இல்லைனு
சொன்னதையும் கேட்டுக் கொண்டு திரும்பும்போது
வந்துவிட்டார்கள் அபி அப்பாவும் லியோ சுரேஷும்.
அப்ப ஆரம்பிச்சது கலகலப்பு.
பிறந்த வீட்டுக்குப் போனாலே வாயிலில் இறக்கி விட்டுக் கையசைத்துப் போகும் மனுஷர்(சிங்கம்தான்) கொஞ்ச நேரம் இருந்துவிட்டுக் கிளம்பினார்.
அடுததடுத்து,
குசும்பன்,
தம்பி,
ஜெசீலா,கணவர்,குழந்தை,
மின்னுது மின்னல்,
அய்யனார்,
ஆசீஃப் மீரான்(அண்ணாச்சி)
புதுசா வரும் வலைப்பதிவர்,
அனானி,(பெயர் போடலாமானு தெரிய வில்லை)
அன்வர்

,

திரு.சுல்தான்,
முத்துக்குமரன்,
சென்ஷி,
கோபி.
இவ்வளவு நண்பர்களையும் பார்த்தாச்சு.
ஜெசீலா தன் வண்டியில் என்னையும், லியோ சுரேஷையும்
பக்கத்திலிருக்கும் ஒரு உணவு விடுத்க்கு அழைத்து வரவும் மற்றவர்களும் அங்கு வந்து
சேரவும் சரியாக இருந்தது.
அப்புறம் என்ன ஒருத்தரை ஒருத்தர் கலாய்ப்பதற்கே இவர்கள் வேலையாக இருந்தது.
ஆசீஃப் எல்லொருக்கும் ஜிலேபியும் டீயும் சொனனார்.
ரசித்து ருசித்து இவர்கள் கலாய்ப்பதைப்[ பார்த்தேன்.
முத்துக்குமரன்,சுல்தான்,ஜெசீலா ,தம்பி இவர்கள் எல்லோரும்
பெரும்பாலும்
அமைதி காத்தார்கள்.
அய்யனார்,சென்ஷி, கோபி,அபிஅப்பா எல்லொரும் மற்றவர்களைக் கலாய்க்க
அவ்வப்பொது மற்றவர்களும் கலந்து கொண்டார்கள்.
ஆசீஃப் மீரான் சென்னையில் நடந்த பதிவுலகைபட்டறையில் கலந்து கொண்டு
தான் பெற்ற அனுபவத்தை சொல்ல ஆரம்பித்ததும் சந்திப்புக்கு ஒரு நோக்கம் கிடைத்தது.
துபாயில் பதிவர்கள் பட்டறை நடத்துவதைப் பற்றி ஆலோசித்து முதல் கட்டமாக இடம் தேர்ந்தெடுத்தலும், அதற்குண்டான இணைய வசதிகள் செய்வது பற்றியும்
அதை. அடுத்த கட்டத்திற்கு எடுத்துச் செல்வதற்கான வழிமுறைகளும்
விவரமாக அழகாக ஆசீஃப் எடுத்துச் சொன்னார்.
லியோ சுரேஷும் அய்யனாரும் சாத்தியக் கூறுகளைப் பற்றி விவாதித்தார்கள்.
இன்னும் விவரம் தெரிந்து கொள்ள ஆசையாக இருந்தது. அதைப் பற்றி மீரான் அவர்களும் மற்றவர்களும் எழுதுவார்கள் என்று நினைக்கிறேன்.
ஜெசீலா 'பண்புடன்'' வலைத்தளத்திற்காக எல்லோருடைய பிறந்த நாள்
விவரம்,கூகிள் ஐடி எடுத்த போதுதான் ,சின்னப் பசங்கனு நான்
அனுமானித்தவர்கள் உண்மையிலேயே சிறிய வயசில் சாதிப்பவர்கள் என்று தெரிந்து
மிகப் பெருமையாக இருந்தது.
பெருமையாக இருக்கிறது.
வெகு நாட்கள் மௌனத்திற்குப் பிறகு , ஒரு புதிய பேசும் உலகத்துக்கு வந்தது அருமை.
அதுவும் அன்பால் என்னை உயர்த்திய இந்த அமீரக இளைஞர்களுக்கு
வெறும் நன்றி என்ற வார்த்தை போதாது.
ஆனாலும் சொல்கிறேன்...
நான் பெற்ற பிள்ளைகள் போலவே என்னை மதித்து அன்பாக
அறிமுகம் செய்து கொண்ட உங்கள் அனைவருக்கும் மன நிறைவோடு நன்றி சொல்கிறேன்.
உங்களோடு செலவு செய்த இரு மணித்துகள்கள் (மேலாகக் கூட இருக்கலாம்) அருமையான பொக்கிஷமாக எனக்குக் கிடைத்தது.
நன்றி.
எல்லோருடை வலை விலாசமும் கிடைத்தால் அனைவருக்கும் தனி மடல் அனுப்பலாம்.
இருந்தாலும் நீங்கள் அனைவரும் இந்தப் பதிவைப் படிப்பீர்கள் என்றே நம்புகிறேன்

எனக்கு வரவு என்ன என்று சொல்ல வேண்டாமா.
இந்தப் புது பிறந்தகத்தில் எனக்குக் கிடைத்த உறவுகளைத் தவிர,
பரிசுகளும் கைக்கு வந்தன.
இனிமையான ஜெசில்லா ஒரு அழகிய கண்ணாடிப் படிமம்(அதுதான் தமிழ்ப் பெயர் என்று நினைக்கிறேன்)....புர்ஜ் அல் அரப் என்ற கட்டிட மாடல் கொடுத்தார்.
உண்மையாக எனக்கு அது ஒரு பெரிய சந்தோஷம். ஏனெனில் இந்தக் கட்டிடத்திற்குள்
போகவே 150 திர்ஹம் கொடுக்கணுமாம்.
இத்தனை சுலபமாக அது என் கைக்கு வந்துவிட்டது.:))
நன்றி ஜெசீலா.
அடுத்தது திரு ஆசீஃப் மீரான் கொடுத்த புத்தகம.
பரமஹம்ச யோகானந்தரைப் பற்றிய சுய சரிதம்.
இன்னும் பிரித்துப் படிக்கவில்லை. இந்தப் புத்தகம் படிப்பது
பயனூள்ள பொழுதாக அமையும்.
அத்துடன் மீரானின் தந்தை திரு.அப்துல் ஜப்பாரைப் பற்றிய சிறிய புத்தகம் ஒன்றையும் கொடுத்து இருக்கிறார்.

இவ்வளவு கௌரவத்திற்கு எப்படி நான் ஆளானேன் என்று தெரியவில்லை.
இருந்தாலும் ஏற்றுக் கொள்வதில் பெருமைதான்.
நன்றி நண்பர்களே.
இந்தச் சந்திப்புக்குக் காரணமாக இருந்த அபி அப்பாவிற்கு எத்தனை நன்றி சொன்னாலும் போதாது.
தனியாகத் தான் இன்னோரு பதிவிடவேண்டும்.
சந்திப்பின் போதோ, இல்லை இந்தப் பதிவிலோ ஏதாவது பிழையிருப்பின் பொறுத்துக் கொள்ளவேண்டும்.
ஏற்கனவே உங்களிடம் சொன்னது போல என் தமிழ் பேசும் தமிழ்..............
உங்களிடமிருந்துதான் மீண்டும் செந்தமிழ் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.
மீண்டும் பார்க்கலாம்.
பின் குறிப்ப்பு:
எல்லோருடனும் உட்கார்ந்து இன்னும் பேசி, உணவும் உட்கொள்ள ஆசை இருந்தும்,
ஏற்கனவே குடும்பத்தில் வேறு ஏற்பாடு செய்து விட்டதால் கிளம்ப வேண்டி
வந்து விட்டது:(
சந்திப்பு நடந்தது  2007   ஆம்    வருடம் .