நானொரு 'வியர்டூ'ங்க

வியர்டூ என்கிற வார்த்தையே எனக்குத்தான் சொந்தம்னு ந்இனைச்சேன்.

பார்த்தால் இணணயத்தில் எல்லோருமே கிட்டத்தட்ட நம்ம சைடு தான்.

ஒவ்வொருபதிவாப் படிச்ச்ட்டு

வரும்போது ரரகவனின் தனி மெயில் வந்தது.

கிடைச்ச சான்சை விடலாமா/

நன்றி ராகவன்.

மனம்,சொல், நடவடிக்கை எல்லாமே ஒரு

மொத்தமான ''டொரிக் டொரிக் '' கும்பலைச் சேர்ந்தவள் நான்.

இந்த 'டொரிக்' வார்த்தை எங்களுக்குப் ப்இடித்ததற்குக் காரணமே பால் மணம் மாறாப் பச்சைபிள்ளையாக எங்களைப் பாவித்துக் கொள்ளுவதுதான்.

வார்த்தை உபயம்.....ஆஸ்டரிக்ஸ் காமிக்ஸ்.

நெர்ட் என்று சிறில் எழுதி இருந்தார்.

அது கொஞ்சம் அறிவார்ந்தவர்கள் உபயோகிக்கும் சொல்.

நான் எழுத வேண்டுமானால் கொஞ்சம் கன்ஃப்யூஸ்ட்.

எதிலேயும் தயக்கம்.

முடிப்போமா மாட்டோமா என்று.

எல்லாவற்றையும் பிள்ளையார் தலையில் போடுவதும் உண்டு.

அவருக்கு வேண்டிகொண்டால் ஒரெ ஒரு தேங்காயில் விஷயம் பூர்த்தியாகிவிடும்.

முடித்தால் நன்றாக இருக்குமா என்று மற்றுமொரு சந்தேகம். முடிந்ததற்குப் பின்னால்போனால் போகட்டும் போடா சொல்வதும் உண்டு.

பேசுவதும் அனேகமாக வம்பில் முடியும்.

திருமணமான ஆதிநாட்களில் இவருக்கு என்னை வெளியில் அழைத்துப் போகவே பயம்.

அதுவும் கடைக்கு.

கோயம்பத்தூரில் குளிர் மிகுதியாக இருக்கவே ஹீட்டர் வாங்க ஒரு கடைக்குப் போனொம்.

'ராகொல்ட் வாங்குங்க சார்' இது புதுசு''

(அப்போது) கடைக்காரர்.

என்ன விலை/--நான்

2150ரூபாய்மா.

இவர் வாயைத் திறக்கும் முன்னால்

நான்'' எங்களுக்கு அவ்வளவுதான் போனசே'(bonus)

வேணாம்பா'

எப்படி இருந்திருக்கும் இவருக்கு. அப்போதுதான் அவர் வேலை பார்த்த பெரிய 'கார்'க் கம்பனியில்

டாப் போஸ்ட் கிடைத்து இருந்தது'

அனேகமாக இவரைத் தெரிந்தவர்கள் நிறைய வரப் போக

இருப்பார்கள்.

கடையை விட்டு வெளியில் போய் ஜீப்பில் ஏறி உட்கார்ந்துவிட்டார்.

கடைக்காரர் முகத்தில் ஒரு knowing Smile.

அப்புறம் எங்க சமாதானக் கொடி பறக்க 10 நாளாச்சு.

இப்போ நினைப்பைப் பார்க்கலாம்.

'செண்டி,செமி' இது குடும்பத்தில் எனக்கு

உள்ள பட்டம்.

குளிர், திருட்டு பயம் வாசலில் கோலம் விடிஞ்சப்புறம் போடலாம்னால்,

சூரியன் உதிக்கும் போது அவர் முதலில் எங்க வீட்டுக்குத் தான் வருவதாக நினைத்துக் கொண்டு

கோலம் போடுவது.

பயம் இல்லாமல் இல்லை. அப்படித்தான் ஒரு தரம்,

கோலம் போட்டு நிமிர்ந்தால் யாரோ கருப்புப் போர்வை போத்திக் கொண்டு ஒரு ஒருவம்.

அம்மானு கரகர குரல்.

அடுத்த நிமிடம் கோலமாவு டப்பா கீழே.

செம்மண்ணில் காலை வைத்து வழுக்கி நானும் கீழே....

போச்சு!கால் உடஞ்சாச்சு,அவன் வர்ப் போறான். இன்னிக்குப் பாத்து சங்கிலி வேற கழட்டலை.

'அய்யாய்யோ ஆபத்து ஆபத்துனு'கத்த நான் என்ன மதுரை வீரன் ஈ.வி.சரோஜாவா!

'அய்ய அம்மா உழுந்திட்டீங்களெ, 'நாந்தான் கரும்பெடுத்து வந்தேமா. செல்வம்னு ' அவன்

போர்வையைக் களைய ,படபடப்புக் குறைந்து

தத்தி தத்தி உள்ள வந்தேன்.

எண்ணம்னு பார்க்கப் போனால்

விபரீதமாகத் தான் எல்லாம் தோன்றும்.மூடநம்பிக்கை கிடையாது.:-) சிம்பிள் டிடக்ஷனில் இது நடந்தால் அதுவரும். அந்த மாதிரி.

போன் அடிக்கும்போதே இவர்தான் கூப்பிடுகிறார்

என்று சொல்வேன்.

ஒரு பாட்டுக் காதில் கேட்டுக் கொண்டே இருக்கும்

ரேடியோவைப் போட்டால் அந்தப் பாட்டு வரும்.

இதுக்கெல்லாம் சமாதானங்களும் உண்டு தெரியும்.

இருந்தாலும் நமக்குத் தனி பவர் இருக்கு

என்று நம்புவதில் எனக்கு ஒரு திருப்தி.

காக்கா கத்தினால் விருந்தாளி உண்டு.

தென்னைமரக் கீற்று ஒரு மாதிரி ஆடினால் எங்கிருந்தோ நாகைப் புயல் வர சாத்தியக் கூறுகள் உண்டு.

கடல்பக்கம் போய் நின்றால் ஆனந்தம் ,துக்கம் இரண்டும் வரும்.

ரயில் பயணங்களில் ஜன்னலோரத்தில்

உட்காரும்போது அந்தத்தாளம் என் பாட்டிற்கு இசைவதாகவும்

தோன்றும். இன்னும் நிறைய கோளாறுகள் உண்டு.

வயசாயிடுச்சு இல்லையா. தெளிந்துவிட்டேன்.

மறந்தும் விட்டேன்.:-0)

நான் 'வியர்டூ' பற்றி எழுத அழைக்கும் நபர்கள்

தேசிகன்,

துளசிகோபால்,

தி.ரா.ச,

கீதா சாம்பசிவம்,

பிரேமலதா

கண்டிப்பாக நல்லாவே சொல்லுவார்கள்

.

ஐய்யொ இல்லைப்பா நான் யாரையும் weirdu னு சொல்லலை.

வந்து எழுதினால் நல்லா இருக்கும்.

டிஸ்கியும் போட்டுடலாம்.

எழுத வது ஒரே வருடம் ஆவதாலும், கோர்வையாக எழுதத் தெரியாத அரகுறை நினைப்பினாலும்

இந்தப் பதிவு எப்படி வந்திருந்தாலும்

நீங்க எல்லாரும் நல்லா இருக்குனு மட்டும் சொல்லிடுங்க.:-)