புள்ளின்வாய்க் கீண்டானின் கீர்த்திமை

புள்ளும் சிலம்பினகாண் போதரிக்கண்ணினாய்

பாவைக் களம்  புகுந்தார்

கோதண்டராமனைப் பாடுவோம்

Add caption

பக்தியால் உன்னைத் தொழுதேன் கண்ணா  அருள்வாய்

  ஸ்ரீஆண்டாள் அருளிச் செய்த  13 ஆம் நாள் பாசுரம்.
*********************************************************************************8
 புள்ளின்வாய் கீண்டானைப் பொல்லா அரக்கனைக்
கிள்ளிக் களைந்தானை கீர்த்திமைப் பாடிப்போய்
பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவை களம்புக்கார்
வெள்ளி எழுந்து வியாழம் உறங்கிற்று
புள்ளும் சிலம்பினகாண்; போது அரிக் கண்ணினாய்
குள்ளக் குளிரக் குடைந்துநீர் ஆடாதே
பள்ளிக் கிடத்தியோ? பாவாய்! நீ நன்னாளால்
கள்ளம் தவிர்த்து கலந்தேலோர் எம்பாவாய்!
*************************************************************

அடுத்த வீட்டுப் பெண்ணை எழுப்ப வந்தாள் கோதை தன் தோழிகளோடு. அவர்களோ
நோம்பு நூற்க வேண்டிய பாவைக் களம் சென்று கண்ணனைப் பாடவேண்டும்
என்று துடித்துக் கொண்டு இருக்கிறார்கள்.
  தோழியின் வீடோ அரவமற்று இருக்கிறது. அவள் ஆழ்துயிலில்
ஆழ்ந்திருக்கிறாள்.
கோதை பாட ஆரம்பிக்கிறாள்.
அம்மா,  வெள்ளி எழுந்துவிட்டது.
வியாழம் உறங்கிற்று.

இந்த நிகழ்வு சரித்திர ஆராய்ச்சிகளில் மிக முக்கியமானது. நூறு ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறைதான் நிகழுமாம்.
ஆண்டாள் பாடிய காலம் கிபி 731 ஆம் ஆண்டாக இருக்கச் சாத்தியக் கூறுகள் இருப்பதாகத் தமிழ்ப் பேராசியர் ,ஆராய்ச்சியாளர்  திரு.மு.ராகவையங்கார்   சொல்கிறார்.  எவ்வளவு அருமையான நிகழ்வு. அதையும் அவள் விட்டுவைக்கவில்லை.

மகாபெரிய  அசுரன் பகாசுரன். கொக்கு வடிவத்தில் பாலகிருஷ்ணனைக் கொல்ல   வந்தான். அவன் வாயைக் கிழித்து அவனை அழித்தான் கிருஷ்ணன்..

யசோதைக்கு கோகுலத்தில் எதைப் பார்த்தாலும் ஒரு அசுரன் போலத் தோன்றியதாம்..அந்தக் கவலையில் கண்ணனைக் கட்டுப்படுத்த  முயன்றாலும்  அது முடியாத காரியமாக இருந்ததாம். காற்றை வீசாதே என்று யாரால் கட்டுப் படுத்த  முடியும்!

இதே போல கருணையே வடிவமான இராமனின்  கோபாவேசம்
இராவணனின் மேல் பாய்கிறது.
 பலவிதமாக அவனை இம்சிக்கிறான்   இராவணன்.,.

இறுதிநாள்  யுத்தத்தில் பத்துத் தலைகளையும் கிள்ளி எறிவதாகக் கோதை குறிப்பிடுகிறாள்.
நரசிம்ஹாவதாரத்தில்  நொடிப் பொழுதில் இரணியனை வீழ்த்திய நாராயணனுக்கு,இராவணன் ஒரு   தூசுதான்.
 பகைவனுக்கும் அருளும் நெஞ்சம்  இருந்ததால்  கொஞ்சமே தாமதித்தான்.
இதையும் சொல்லி அந்தப் பெண்ணை  எழுப்புகிறாள்.

உலகத்தைக் காக்க வந்திருக்கும் மாலவனைப் பாட உனக்கேன் பிணக்கம்.  உடலும் உள்ளமும் குளிர  நீரில் மூழ்கித் தூய்மையாக் வா. கள்ளத்துயிலை நீக்கு. எங்களோடு வந்து கலது கொள்வாய் பெண்ணே   என்று அன்புடன் அழைக்கிறாள்.   ஆண்டாள்.
அவள் திருவடிகளில்   சரணடைகிறோம்.










 எல்லோரும் இனிதாக வாழ வேண்டும்